zaterdag 4 september 2021

Nee, niks aan gedaan....

Nee, nog niet. Ik heb nog geen tijd gehad om achter mijn laptop te kruipen voor mijn familieonderzoek en het boek dat ik aan het schrijven ben. Ik sta echt nog in de vakantiemodus. We hebben weer een aantal van onze kleinkinderen gezien. Robyn kwam vertellen dat ze op voetbal gaat en natuurlijk hebben wij van haar ook de eerste foto’s op het groene veld van de training en een galafoto van Robyn in voetbaltenue. Met dank aan mama Tara. Ook kleinzoon Youri is weer terug van vakantie. Hij heeft onmiddellijk de voetbaldraad weer opgepakt. Maandag en dinsdag deed hij mee aan de ‘Feyenoord Soccer Schools’, ‘trainen op de Feyenoordmanier’, stond er op de bus. Echt iets voor hem en oma en opa gingen natuurlijk kijken. Youri werd samen met twee anderen naar voren geroepen en als ‘talent’ aangewezen en mag volgend jaar automatisch weer meedoen, zodat ze hem in de gaten kunnen houden. Hij kreeg een tenue, een bal en een certificaat. Natuurlijk gaan we ook kijken als Robyn haar wedstrijden gaat spelen, want dat mag hopelijk weer in deze coronatijd. Die pittige tante zal best haar weg vinden bij TSC. We hadden Youri overigens al eerder gezien, toen hij met papa en mama in het weekend langs kwam na zijn vakantie. En op donderdag weer. Youri en Anouk waren toen bij ons en we zijn samen gezellig gaan picknicken in Speelbos Gilze. Gelukkig dat het weer geen roet in het eten strooide. Ook Inge heeft haar was weer weggewerkt na een geslaagde familie met haar gezin op een waddeneiland. En ook Elke en Wouter zijn met Cas en Sem weer terug. Zij kijken terug op een fijne vakantie in Zuid Frankrijk. Vanmiddag gaan we naar de gezamenlijke verjaardag van Joël, Daan en Robyn en pikken ook die van Tara mee. Nu is de vakantie echt over en gaat het gewone leven weer zijn gangetje. Maandag begint de school weer. Dan komt er waarschijnlijk ook weer tijd voor Genealogisch onderzoek…..

Herinnering

Hij bestaat niet meer. Misschien was er geen behoefte meer aan, of geen geld meer in te verdienen. Ik heb het over een uitgebreide speeltuin, waar ik als kind een paar keer naartoe ben geweest als ‘grote reis’ aan het eind van de zomervakantie van het kindervakantiewerk in onze buurt in Breda. Dat is zo’n zestig jaar geleden. We reden toen met een paar bussen naar Aartselaar in België. De speeltuin daar heette ‘de Koekoek’. Je kon beter spreken van een oude versie van de huidige moderne attractieparken. Er was immers van alles te doen, zoals je op de ansichtkaart kan zien. Rond die tijd reden wij op de fiets ook wel eens vanuit Breda naar Meerseldreef. Naar de Mariatuin daar, die er nu nog steeds is. José en ik zijn er enkele maanden geleden nog eens langs gereden. Tegenover die devotietuin van Maria ligt de ‘speeltuin van de paters’. Daar hebben we diverse uurtjes doorgebracht met na afloop een ijsje. Een aardig stukje fietsen om even te spelen. Leuk, al die herinneringen. Ik kom er steeds meer tegen. Zal wel zijn omdat ik ouder wordt.

(bron: familiearchief f.v.son)







 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten