’t Is even genoeg….

Wat mij betreft is het nu even genoeg. Die tropische temperaturen en die koperen ploert die de temperatuur naar boven de 38 graden jaagt. Ik voel me als een uitgewrongen citroen en heb echt geen energie meer in mijn spaarpotje. Het was dan ook en drukke week, waarin ik veel gelopen heb, zowel binnen als buiten.

Zondag reden we met Bram en Inge en de kinderen naar GEO-fort in Herwijnen. Een mooi en interessant museum met veel doe-dingen en een leuk terras omzoomd met prachtige kleuren, die wij normaal gesproken onder ‘onkruid’ scharen. Het was een genot om naar te kijken. Vermoeid maar voldaan kwamen we thuis.

Dinsdag konden we een dagje geen gebruik van de auto maken. Daarom zijn we met fiets en scootmobiel naar de kersenboerderij geweest voor ons bakje koffie en ‘kersenhofke’ en op de terugweg naar Zus en Zooz voor een kleine lunch. ’s Middags kon ik weer een groot deel van de Tour kijken. We hadden echt het vakantiegevoel.

Woensdag betekende een dagje thuis om op de jongens te passen. Vreselijk warm, maar de mannen hebben zich prima geweerd.

Donderdag stond het openluchtmuseum in Arnhem op het programma. Eigenlijk te warm, ondanks het feit dat we een groot deel onder de bomen liepen. Ik merkte daardoor al snel, dat de krachten wegvloeiden. Gelukkig hebben ze daar ondergronds een prachtige interactieve Canon van Nederland. Over onze geschiedenis dus. Interessant in goede beelden en bijpassende geluiden. Zowel voor de oudere als de jongeren eigenlijk een must. En het was mooi meegenomen dat er airco was…. Zo kon ik het nog even volhouden.

Gisteren na de fysio besloten we om dit keer voor een binnenactiviteit te kiezen. We waren uitgewrongen door de buitentemperatuur. Dan is het prima weer voor het Cobra-museum in Amstelveen. José genoot weer van onder meer het werk van 70 jaar kunststroming Cobra en nam en passant nog 3 mooie kunstboeken mee, die in de aanbieding bleken. Uiteraard togen we weer zo nu en dan naar het museumcafé voor koffie en later ook een cola voor de broodnodige energie. Ik was niet zo moe als de dagen ervoor. Dat was goed ook, want zowel ’s morgens als op de terugreis, stonden we in een flinke file voor de brug bij Gorkum. Daar moesten brugdelen natgespoten worden om in werking te kunnen blijven in de hoge temperaturen. Gelukkig dat de auto airco heeft; maar vermoeiend is dat filerijden, stoppen en optrekken wel.  En dan die touretappe ‘s middags. Ik viel er toen we thuiskwamen zo rond kwart over drie middenin en zag ook het onbevredigend maar onoverkomelijk stopzetten van de etappe. Jammer. Kruijswijk had zeker naar het podium kunnen rijden. Nu moeten we vanmiddag maar kijken, hoe de laatste bergetappe verloopt. Wat zal geletruidrager Alaphilipe kwaad zijn geweest. Hij was net weer begonnen met het inlopen van zijn achterstand tijdens de afdaling. Dan is vandaag de laatste bergetappe ook nog eens ingekort. Weg kans op het podium voor Kruijswijk.

(Bron: familiearchief f.v.son).