Er veranderde
eigenlijk erg weinig sinds afgelopen zondag. Ook in de voorbije week bleef alles bij
het oude. Er waren weer een paar hoogtepuntjes. Zo hield Renée een prima
spreekbeurt over Play-mobiel en behaalde Anouk haar ‘hockey-diploma’. We
zochten samen onze vakantiebestemming uit nadat onze privé ‘Reisagent’ Elke een
goede voorzet had gedaan. Evenals de afgelopen twee jaar toen we naar Rhodos en Lanzarote gingen. Dit keer gaan we buiten het seizoen.
Op de gebruikelijke
dagen kwamen Cas en Youri en ook deze week had ‘Restaria José’ weer een paar
dagen dankbare klandizie. Cas kamde mijn haren met een spatel; samen met zijn
neefje speelt hij dat het een lieve lust is en Cas en Youri hebben zo af en toe
ook de ‘gekke-vijf-minuten’ en Youri ontdekte dat mijn stok een prima stokpaardje is. Hij heeft volop fantasie.
Ik haalde donderdagmiddag
Anouk met scoot-mobiel van school. Dat moest wel, want ze was zelf op de fiets.
Nou daar hoef je niet bang voor te zijn. Ze steekt keurig haar hand uit, kijkt
goed uit en rijdt alsof ze het al jaren doet.
Anouk en Youri kropen
ook bij mij op de bank om samen naar wat leuke dingen te kijken op de computer.
Als intermezzo ging ik naar de raadsvergadering op donderdagavond en vrijdag na
de fysio bezochten we samen een paar winkels. Al met al dus een week zoals alle
weken, al heb ik nu mijn laatste herkansingsweek voor de leerlingen echt achter
de rug. Voor de examenkandidaten dus. Komende maandag en woensdag zijn de laatste
ouderavonden en dan kan het grote zenuwachtige wachten beginnen. Ja, voor de
ouders dan. De leerlingen hebben kennelijk nog steeds niet in de gaten dat het
examen nu echt voor de deur staat. Er heerst bij de meesten nog steeds die
onaangename ‘krappezesjecultuur’. We zullen zien.............
Nog een paar lesjes
examentraining en een schoolverlatersdag en dan gaat de laatste etappe echt van
start. Het landelijk examen.
Over etappes
gesproken; ik kijk nu op televisie –als het uitkomt- de laatste kilometers van
de etappes van wielerwedstrijden. De ronde van het Baskenland deze week en
natuurlijk de Scheldeprijs en dit weekend de kasseienklassieker. Met die andere
sportklassieker, zoals Feyenoord tegen Ajax heb ik niet zo veel. Van mij mag
Feyenoord winnen als ze de meeste punten halen. Ik volg hooguit zo af en toe
NAC in de eerste divisie, maar als er iets anders in de planning zit, dan
schuif ik voetbal gewoon terzijde.
Nee. Ik zie mijn
naderende pensioen echt niet als een muur op me afkomen. Ik heb meer dan genoeg
te doen en het betekent zeker niet dat ik langer in bed blijf ’s morgens. Ik
moet er niet aan denken... Oh ja. Bijna vergeten. Vanavond gaan we naar de
verjaardag van mijn broer. Gezellig!
(Bron: familiearchief
f.v.son; kleinkinderen 04-2017).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten