En of het een felicitatie waard is. Ook Sem heeft afgelopen zaterdag zijn zwemdiploma behaald. Hij werd uitgebreid in het zonnetje gezet. Een foto mag natuurlijk niet ontbreken. ’s Avonds was het weer feest want Robyn was jarig geweest. Oma en opa gingen uiteraard een cadeautje brengen en brachten er voor de verjaardag van haar broertje Luuk alvast ook maar een mee. Het werden een paar gezellige uurtjes. Jammer dat Tara, de mama van beide, ziek was. Inmiddels is ze gelukkig weer opgeknapt. Mijn strompelen op de krukken heeft kennelijk indruk op Luuk gemaakt. Maandag kreeg ik via de opvang een leuke foto van Luuk “net als opa Frans”, had hij gezegd.
En nóg was het feestelijke gebeuren niet voorbij in het vorige weekend. Een gezellig etentje bij Ron en Sonja stond op het programma zondagavond. We mochten met Petra en Jos meerijden. Ook dat was prettig. Over het eten kan ik kort zijn: ‘fantastisch Grieks’. Ron ziet elke keer met Sonja weer kans om er iets moois van te maken en de smaken passen elke keer weer prachtig bij elkaar. Hij had topkok moeten worden.
Vriendje Giel…
Dinsdag was het een belangrijke ochtend voor onze Luuk. Hij mocht voor het eerst een kijkje nemen op de school voor de grote kinderen. Binnenkort is hij jarig en dan mag hij naar de basisschool. Leuk voor hem, want hij is er echt aan toe. Leuk ook voor zijn papa en mama natuurlijk, want soms kunnen ze hem op dit moment wel achter het behang plakken. Noemden ze dat niet de kleuterpubertijd? Maar terug naar dinsdagochtend. Luuk was dolgelukkig. Zijn gezicht straalde helemaal. Wat was het geval. Zijn beste vriend van de opvang, Giel, was al eerder naar de basisschool gegaan. Laat Luuk nu in dezelfde klas komen, waarin Giel zit. Hij straalde en de vrienden vielen elkaar meteen in de armen. Het ijs was dus al meer dan gebroken.
Medisch
Natuurlijk ook deze week weer een paar medische afspraken. Nuchter bloedprikken voor José op maandag en een bezoekje van de afdeling WMO wat staat voor Wet maatschappelijke ondersteuning. Dinsdag mocht ik weer naar de fysio en had José haar mobieltje paraat omdat ze een medisch belgesprek had. Donderdag weer fysio. Volgende week moeten we ook in elk geval wil twee keer naar het ziekenhuis.
Morgen feest!
Morgen is het feest. De verjaardag van José wordt gevierd. We hebben er vrijdag al wat boodschappen voor gedaan en vandaag moeten we ook nog naar de bakker. Iedereen is vermoedelijk weer van de partij en oma zorgt natuurlijk weer voor de inwendige mens tussen de middag. Ze pakt weer flink uit. Gezellig. Al is het wel erg druk, denk ik. Maar wij hoeven maandag niet naar ons werk…….
(bron: familiearchief f, van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten