Eigenlijk was het een doorsneeweekje. De jongens kwamen maandag tussen de middag eten en er was kibbeling gekozen. Echte visliefhebbers zijn het. José en ik waren speciaal daarvoor naar de zeevishandel gegaan uit Tholen. Die staat meestal zaterdags bij Willemstad. We maakten er een gezellig ritje van: thermoskan thee mee en een rustige weg heen en terug.
Klimmen
Op woensdag kwam Luuk weer. We vinden het dan vaak leuk om naar Monkey Town te gaan in Waalwijk. Emma was thuis en vond het leuk om mee te gaan om met haar kleine neefje te spelen. Zij, maar ook Luuk en wij hadden een leuke dag. Luuk klautert dat het een lieve lust was. Emma speelde met hem en soms zat ze ook even bij ons om haar mobieltje te checken. Tussen de middag hebben we een kleinigheidje gegeten in Waalwijk en ’s avonds at Emma bij ons, voordat we haar weer naar huis brachten.
Rundvlees
We hadden een pak rundvleeskroketten gekocht. Grootverpakking stond er op. Er stond op dat het er twaalf waren. Maar dat bleek niet helemaal waar. José telde er maar negen, toen zij het pak open maakte. Toen we donderdag zelf gemaakte verse friet aten, hebben we er een paar van gebruikt. Ik moet zeggen, dat ik ze best lekker vond. Maar toch…..
Schoon!
Het was hard nodig. De auto zag eruit. Het was ook al even geleden, dat we hem lieten wassen. Nu, op vrijdag van binnen en van buiten een uitgebreide beurt voor de auto. Hij ziet er nu weer uit als nieuw. Het was goed, dat we de tijd tegenwoordig meestal aan ons zelf hebben. Er was een wachttijd van liefst een uur. Maar ik wil niet dat José het doet, want dan heeft ze extra veel last van haar arm. Als ze iets teveel daarmee doet, of tilt, dan voelt ze dat dagen erna nog. ’s Nachts houdt die arm haar vaak zelfs uit de slaap.
Geen tijd
Ik heb deze week geen tijd gehad om aan mijn hobby genealogie te werken. Er liggen nog een aantal ongeopende mailtjes te wachten en ik moet de laatste check nog doen voor mijn familieverhaal. Meer dan 500 bladzijden. Dus dat is een heel werk. Ik kwam er niet aan toe. Het maken van mijn pagina in het weekblad kostte me deze week erg veel tijd. Er kwamen ook wat nieuwtjes bij, zodat ik weer moest gaan herverdelen over de pagina en hier en daar inkorten.
Cas
Gistermiddag kwam Cas ons verrassen. Hij bracht ins een bezoekje en bracht een paar levensmiddelen mee, die hij thuis uit een speciaal pakket had gehaald, uiteraard met toestemming van zijn moeder. Hij kwam gezellig op visite. Thee drinken en wat praten over wat hem bezighoudt en natuurlijk even ongestoord in zijn eentje spelen. Tot half vijf, want Cas is erg punktueel. Hij weet wanneer het tijd is.
Weekend
Het is nu weekend. Ik hoop de tijd te kunnen vinden om wat wedstrijden van het WK Veldrijden in Liévin op TV te bekijken. Het wegseizoen is in australië en in de zandbak al van start gegaan. Maar ik wacht tot Milaan-San Remo en de Vlaamse klassiekers op het programma staan. Meestal zijn we na onze boodschappen of ritjes zo rond een uur of drie weer huis, tijd voldoende om de laatste 40 kilometer te volgen, of terug te kijken. En dat is meer dan genoeg. Ik ga niet een hele dag voor het scherm liggen.
Kortom, niks bijzonders deze week. Misschien dat ik volgende week weer eens in mijn familiegeschiedenis kan duiken voor een aardig verhaaltje. (Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten