zaterdag 7 mei 2022

Toch ingewikkeld....

De afgelopen week stond voor een heel groot deel in het teken van mijn genealogische onderzoek. Ik laat de kleinkinderen deze week even bijkomen. Het is voor hen ook vakantie!  Voor mij is het veel zoek en leeswerk en daarbij loop ik in toenemende mate tegen problemen aan. Veel personen uit adellijke families in het gebied op de grens van Brabant en Namen  hebben verschillende benamingen. De ene keer wordt  bij voorbeeld Gerard aangegeven met de naam ‘de Jauche’, maar diezelfde Gerard heet elders ook Gerard d’Ottoncourt, gewoon omdat hij voogd van Ottoncourt was. Dat maakt het opzetten van een goede afstamming best ingewikkeld en tijdrovend. Je moet er ook zeker goed je gedachten bijhouden en niet teveel op genealogieën vertrouwen. Vooral omdat er zoveel van elkaar doorgekopieerde gegevens op het internet te vinden zijn, die volgens bronnen kant nog wal raken. Ik snap niet wat mensen er leuk aan vinden om enkel bij zoeken van relaties aan wishfull thinking te doen en zo degelijke onderzoekers op het verkeerde been of een dwaalspoor kunnen zetten.

Als ik al eens een mailtje stuur naar mensen, omdat ik daar voor mij onbekende gegevens tegenkom, en hen vraag naar de directe bronnen, dan komen ze helaas vaak niet verder van “gekopieerd van” of  “neem ik aan” of “vermoedelijk” of zelfs “gewoon vanwege vernoeming”. Dat kost je dan extra veel tijd, want bij onderzoek kun je nu eenmaal er niet vanuit gaan, dat gegevens zo maar kloppen.

Publicaties

Ook komt het voor, dat er veel onderzoekswerk is gedaan en neergelegd in publicaties in het frans, duits, nederlands, vol met voetnoten die uiteraard gecontroleerd worden. Ook die onderzoeken dekken elkaar niet volledig, of maken gebruik van hypotheses. Ook daar worden weer verschillende namen genoemd en wordt vaak uitgeweid over het waarom ervan. Je hebt jaren nodig, om dat precies allemaal te vergelijken. José en ik zijn al tijdens diverse ‘stamboomritten’ ter plaatse alerlei zaken gaan bekijken, fotograferen en nazoeken. Niet gek dus, dat ik al sinds 1982 aan voorouderonderzoek doe. En dan zijn er ook nog monniken die- om welke politieke of andere reden dan ook- oorkonden vervalsen of tijden en namen aanpassen of zelfs achterwege laten. Een prima onderzoeker is de fransman Despy, die al een aantal van dat soort vervalsingen boven tafel heeft gekregen. Maar die schrijft uiteraard in het Frans. Tijdrovend en best ingewikkeld. Als ik desondanks dan weer iets gevonden heb, dan probeer ik dat altijd te toetsen bij een van mijn genealogievrienden. Ik krijg gelukkig alle medewerking daarbij en kan dan ook regelmatig stappen zetten en mijn gegevens digitaal aanpassen en uitbreiden, zodat het beeld alsmaar completer wordt.

10e-12e eeuw

Veruit de moeilijkste tijd is de tiende tot en met twaalfde eeuw in de regio Florennes, Jauche, Marbais en Villers en de talloze ‘Heren’ die daar rondliepen en trouwden en hun nageslacht. En dan vergeet ik nog Orbais met het kasteel van Bioul. Het kost uren om dat op een rijtje te zetten en te toetsen. Dat maakt  genealogisch onderzoek voor mij wel meteen zo interessant en boeiend. Ik ben er helaas nog niet helemaal uit, al wordt het kringetje wel steeds kleiner.

Tussendoor

Tussendoor moet ik uiteraard met José af en toe ook de deur uit, op de scootmobiel en fiets of met de auto. Zeker als het wat lekker weer is en het zonde is om binnen te blijven zitten. Het is ook gezellig. Daarnaast moeten ook elke week weer voldoende interessante artikelen worden gemaakt voor mij pagina over de plaatselijke politiek en het bestuur in het weekblad De Langstraat. Daar hoort ook bij, dat je zo nu en dan een avond eruit moet om een vergadering van de Raad of van anderen bij te wonen. Je weet dat ik graag schrijf, dus ook dat werk doe ik steeds met plezier. Ik heb nooit kunnen denken, dat gepensioneerd zijn, zo’n druk baantje is….. 

(Bron: familiearchief f.van son; Fondations_monastiques_et_concurrence_se.pdf; https://docplayer.fr/21012988-Les-avoueries-des-eglises-liegeoises-xi-e-xv-e-siecles.html; Transcriptie van de Geografie en geschiedenis  van de Belgische gemeenten, Jules Tarlier en Alphonse Wauters  (door Wilfred Burie). 






 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten