zaterdag 1 mei 2021

Hartelijk welkom Sven !

Gisteren was een belangrijke dag. Ons uitgebreide gezin werd verblijd met de geboorte van onze jongste kleinzoon. Sven is de naam. Kerngezond en 3850 gram. Hij is de zoon van Tommy en Nienke en uiteraard onze jongste kleinzoon. Sven, mama Nienke en ook papa Tommy maken het goed. Sven werd geboren in Utrecht in het Diaconessenhuis. Kleine Sven heeft het al onmiddellijk goed bekeken. We hadden in ons grote gezin nog niemand die in april jarig was. Daar maakte hij meteen korte metten mee. Geboren op 30 april. Nu hebben we elke maand een of meer gezinsleden, die in die maand jarig zijn. En oh ja. Dat vergeet ik uiteraard niet. Sven is onze stamhouder. De eerste zoon van onze oudste zoon en ik was bijna 70 jaar geleden de eerste zoon van mijn vader. Kortom, gisteren was een feestelijke dag.

Snelle Anouk

Anouk en Youri kwamen afgelopen maandag bij ons eten. José maakte lasagne, hun lievelingskostje. Youri moest vlak voor het eten worden opgehaald, want hij was nog bij de buitenschoolse opvang, waar hij het erg naar zijn zin heeft. Anouk zit niet op de bso. Die is al oud genoeg om deels haar eigen boontjes te doppen. Zij kwam dus zelf met haar fiets uit school naar ons toe. Uiteraard mocht ze de TV op het you tube-kanaal afstemmen. Dan kon ze ons laten zien welke filmpjes ze zelf gemaakt had en ze kon dansen op een speciaal muziekstukje. Want dansen is haar grote passie. Voor alle duidelijkheid, niet de tango en foxtrot of de Weense wals, die José vroeger ooit leerde. Dat is uit een andere tijd, want Anouk is lid van een club voor modern dansen. We hebben al eens een optreden van haar kunnen zien op TV, tijdens de lockdownperiode. Binnenkort kan het misschien ook weer ‘normaal’. Net zoals we bij Youri af en toe gaan kijken, als hij thuis moet voetballen, gaan we natuurlijk ook als Anouk haar danskunst vertoont. Nu moesten we het doen met muziek-uit-de-TV, waarop zij een zelfbedacht dansje en een clubdans aan ons liet zien. Eigenlijk dus een privé optreden in onze woonkamer. En dat was een geslaagd optreden! Maar als je haar dan met enorme snelheid door youtube en tiktok ziet gaan, dan heb ik het al afgeleerd om te proberen dat te volgen. Het was net zoals een paar weken terug bij Robyn, onze kleindochter. Zij legde mij op haar mobieltje een spelletje uit maar deed dat zo snel, dat ik het absoluut niet kon volgen. Ze zijn heel erg vaardig in de digitale wereld.

Voetbal

Toen Youri kwam, ging het uiteraard weer over voetbal, zijn grote passie. Hij speelt graag na schooltijd in het speeltuintje voor hun huis én dankzij corona alleen nog tegen en met zijn teamgenoten bij RFC. Maar met heel veel plezier. Toen ik vroeg, hoeveel keer hij had gescoord, liet hij –alsof het de normaalste zaak van de wereld was- weten, dat hij dat niet wist. “Maar wel veel”. Niet zo gek dat Youri graag en goed voetbalt. Dat heeft hij van zijn vader Ronald, die –ik dacht als verdediger- in zijn geboortestad Den Bosch niet onverdienstelijk heeft gespeeld. Bij Wilhelmina, geloof ik. Dat oma goed kan koken, dat is bij de kinderen en kleinkinderen meer dan bekend. De lasagne smaakte weer voortreffelijk. Ze wilden wel meer dan één keer opscheppen. Uiteraard was er ook nog een toetje met aardbeitjes. Na nog even zitten op de bank, bracht oma ze weer naar huis. Anouk kon zelf wel, vertelde zij. “Ik fiets vast door”. De fiets van Youri stond in onze achtertuin. Samen met oma fietste hij weer naar huis. Het waren een paar gezellige uurtjes maandag.

Terrasje pikken

We doen het zeker niet dagelijks, maar op de dag waarop de terrassen weer open mochten deze week, waren wij de eersten bij onze plaatselijke horeca. Een minuut over 12 om precies te zijn. Lijstje invullen, keurig de tafeltjes op afstand. Prima geregeld. Die terrasjes hadden al veel eerder open gekund. Beter dan met duizenden in een park. Maar ja. De hoge heren wilden anders. Ook zijn ze veel te halsstarrig met de sport en bezoek daarvan. Maar daar heb ik al zo veel over gezegd. Laat maar dus. We wachten op het volgende ding dat niet werkt, omdat er niet over is nagedacht.

(bron: familiearchief f.van son)








 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten