Nu even niet…

Ik heb het dit keer even niet enkel over Corona. Al wil ik wel kwijt, dat ik meer dan 2500 doden en waarschijnlijk nog een keer zoveel, erg veel vind. Het zullen er immers nog meer worden, als ik het allemaal goed begrepen heb. De doden in de verpleeg en verzorgingshuizen, tot dinsdag ruim 280, waren ook nog niet meegeteld. En hoeveel mensen zijn daar nog bij, waarvan niet bekend is of zij aan corona zijn overleden, simpel weg omdat ze niet getest zijn. Er wordt nu eindelijk onder zorgmedewerkers getest, die buiten het ziekenhuis werken. Ik houd mijn hart vast.

José en ik hebben de fiets en scootmobiel gepakt. Niet in het weekend. We dachten dat het dan wel te druk zou zijn. Nee, op doordeweekse dagen, Wij hebben geprofiteerd van het schitterende weer en zijn lekker in de loop van de ochtend een ritje gaan maken. Nergens veel mensen te zien. Heerlijk om weer buiten te zijn en zon op je gezicht te voelen. Vitamine D geloof ik. Ook achter in de tuin zitten in het zonnetje loont. Ik kan er best van genieten en krijg alweer een kleur, alsof ik regelrecht uit de sahara kom… José zegt altijd, dat ik maar even naar de zon hoef te kijken om bruin te worden.  

We fietsten een keertje naar Raamsdonk en een paar keer naar de Biesbosch bij  Hank. Zonder ons kopje koffie of kersenhofke, want de horeca kan nog nergens open. Dus nemen we zelf maar ons rugzakje mee van huis. Een flink rondje dat laatste naar Hank en daar de biesboschfietspaden op. Doodzonde was het,  dat die mooie griendwerkershut in – ik dacht- de nathalspolder, in brand bleek te zijn gestoken. Hij stond er allesbehalve rooskleurig bij. Wat hebben ze toch aan dat misselijk soort vandalisme. We hebben er ons maar niet door uit het veld laten slaan en er toch op een bankje ons flesje water gedronken en een lekker worstenbroodje gegeten.

We kregen ook weer een foto van onze mooie dame Robyn toegestuurd. Hard thuis aan het studeren, zoals je ziet. En wat dacht je van Croky onze huiskat. Die geniet van het lekkere weer en ligt languit op de rugleuning van de bank, als hij niet buiten is. Van mij mag het weer zo blijven tot eind september of zoiets.

Ik ben ook weer een aardig stuk gevorderd met mijn genealogisch onderzoek en het op orde brengen van het uitgebreide familiearchief. Ook nog steeds in overleg met Guus van het Centraal bureau voor genealogie over ons familiewapen en met onderzoeker Wim Deliën over de afstamming van de Giselberten van Tilburg. Ook nog snel een mail in het Frans naar Nodebais gestuurd. Een taaie kluif blijkt dat.

Tussendoor af en toe nog eens een artikeltje geschreven voor De Langstraat en mijn dagen waren weer aardig gevuld.Ik heb het gewoon druk.

Het weekendbericht is de afgelopen keren toch best uitgebreid geweest. Dit keer houd ik het wat korter. Ook wel eens leuk, denk ik.

(Bron: familiearchief f. van son)