zaterdag 7 december 2019

Schone kunsten en pakjes...


Voor het eerst ging ik afgelopen zaterdag met de schilderclub van José mee. Een dagje Gent stond er op het programma. Uiteraard een museum, maar ook -zo was de bedoeling- genieten van de mooie Gentse binnenstad. Wij waren al eens in Gent geweest, maar hadden toen de musea overgeslagen. Deze keer stond het ‘Museum der schone kunsten’ op het programma, compleet met het restauratie-atelier van hét topstuk van België, ‘de aanbidding van het lam gods’ van de gebroeders van Eyck. Toen wij er samen in Gent waren, waren de restaurateurs nog bezig aan het beroemde drieluik in de St.Baafskathedraal.; nu was het te bewonderen in het MSK. Samen met nog heel veel andere vroege Vlaamse werken uit 14e en 15e eeuw. Het was best de moeite waard, als is die schilderwijze niet mijn stijl. Ook de gobelins die ooit hingen in de oude burcht van het Gravensteen, waren de moeite van het bekijken waard.
Binnenkort begint er een tentoonstelling over Van Eyck. Die waren ze nu aan het opbouwen. We hebben daarna ook nog een stukje van de oude architectuur van Gentse pandjes kunnen genieten, hoewel; veel is er vernield door de neonreclames en terrassen met verschrikkelijke parasols. Jammer toch. Ik heb die dag veel gelopen en dat is me beste bevallen. Het was ook gezellig met Petra en Jos in de auto. Het gezamenlijk etentje sloot in Oosterhout een mooie dag af. Misschien ga ik ook volgend jaar wel weer mee…
Zondag kregen we eigenlijk nauwelijks kans om bij te komen. Sint en Zwarte Piet hadden die ochtend uitgekozen om cadeautjes te brengen voor de kleinkinderen. Oma José had zich voor de Sint weer wekenlang uitgesloofd in de hoop dat de kleinkinderen tevreden zouden zijn. Zoals eveneens gebruikelijk had oma José ook weer voor de inwendige mens gezorgd. Iedereen liet zich -hopelijk tevreden- het eten na het vlug uitpakken van de pakjes- goed smaken. Youri speelde naar al snel naar hartenlust met zijn voetbalcadeautjes en Cas met een speciale auto, die helemaal open kon. Eenmaal thuis was het de beurt aan Sem om ook met zijn favoriete cadeau aan het spelen te gaan, al zag ook broer Cas dat cadeau wel zitten. En nu komen de kerstboom weer en de ‘donkere dagen’.
(Bron: familiearchief f.van son).









Geen opmerkingen:

Een reactie posten