zaterdag 25 augustus 2018

Ja......echt als kool!


Ja hoor onze jongste telg groeit als kool. Sem was binnen de kortste keren op en inmiddels al weer boven zijn geboortegewicht. Hollands welvaren dus. Zo nu en dan gingen José en ik naar de vorderingen kijken. Sem heeft ook al kennis gemaakt met het huisje van Oma José en Opa Frans. ‘Grote broer’ Cas verliest zijn broertje geen moment uit het oog. Hij is zo lief voor zijn baby-broertje. En waar in het ene gezin een nieuwkomer was, ging het in het andere gezin naar een volgende mijlpaal. Youri ging voor het eerst met veel zin naar ‘de grote school’. Niet meer naar de ‘peuter plus’ dus en ‘de kindjes’ was hij al lang ontgroeid.
Ik sta vanzelfsprekend ook nog even stil deze week bij ons negende kleinkind en bij de pijn van papa en mama en de kinderen. Juna Elynn mocht de volledige negen maanden helaas niet volmaken. Maar vanzelfsprekend blijft zij er toch bij horen en voor altijd in onze herinnering. Deze week zou zij, -als alles goed was gegaan-, worden verwacht. Onze gedachten en gevoelens zijn bij onze kinderen en kleinkinderen in dat gezinnetje. 

Het was ook in ander opzicht deels een pijnlijke week. Mijn verkrampende beenspieren speelden weer maar eens op. Slecht slapen dus en veel pijn. Tot overmaat van ramp was er ook een drukwondje dat maar niet dicht ging op mijn voet. Gedwongen wat meer rustig aan doen dus, dan normaal. En dat terwijl het weer zo goed was om lekker een stukje te fietsen. José en ik maakten dagelijks wel een tochtje op de scootmobiel. Dat deden we elke dag. Al was het maar zo’n anderhalf uurtje. Zo konden we onze zinnen verzetten. Weinig stamboomonderzoek ook deze week, want daarvoor moet ik me toch echt goed kunnen concentreren. En dat lukte niet zo.

Donderdag en vrijdag mochten we de auto lenen: naar de kapper en de orthopedisch schoenmaker en vrijdag viel een afspraak uit en kozen we voor een dagje weg.

We waren nog nooit in Volendam geweest. Daar reden we alvast naar toe. Afslag Volendam. Nou dat is ook de laatste keer dat ik die afslag genomen heb. Nee. Volendam is niet iets dat wij scharen in het rijtje van leuke uitjes. Het mooiste was het IJsselmeer..... Medemblik en het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen waren wél de moeite waard. Leuk zo’n boottochtje en een compact openluchtmuseum-eilandje. Daarna over de dijk tussen Enkhuizen en Lelystad terug naar huis. Weinig gelopen, leuke dag. En wat ook nog fijn was: de hele dag zon! We mogen niet klagen.

(Bron: familiearchief f.van son)






Geen opmerkingen:

Een reactie posten