'....niet om vragen...'

Afgelopen dinsdag mocht Oma José weer eens een keertje op haar passen. Ik heb het over onze kleindochter Robyn van drie-en-een-half. Ze komt niet zo erg vaak, dus een gezellige dag. Papa bracht haar ’s morgens en meteen al stond haar kwebbeltje al niet stil. Ze kan ontzettend goed praten en daar maakt ze dan ook goed en graag gebruik van. Ze oefent de hele dag als het ware. We worden er horendol van. ‘We’, want ik was ook zo rond twaalven thuis. Oma José was met ons dametje eerst naar de slager geweest. “Maar je mag niet om een worstje vragen, hoor”, had oma haar nog bezworen. “Ze schudde begrijpend van Nee”, liep daarop de winkel in en vroeg heel vriendelijk aan de slager: “Heb jij worstjes, maar ik mag er niet om vragen hoor”. Uiteraard had ze op die manier al snel haar fel begeerde worstje binnen. Daarna mocht ze nog even mee op de koffie naar tante Elke. Onze Robyn kon daar fijn met haar neefje Cas spelen. Bij ons las Robyn zelfs haar neefje voor uit het boekje van Dikkie Dik. Het leek alsof hij haar echt begreep. Cas is altijd in zijn nopjes als een van zijn neefjes of nichtjes komt en zich met hem bezig houdt. Met Robyn moet je wel de hele dag bezig zijn; samen spelen vindt zij het leukste. Ze maakte een kralenketting, begon met een kleurplaat met haar favoriete kleur ‘zwart’ en andere kleuren, die ze speciaal voor Opa maakte. Ze puzzelde ook en natuurlijk kwam ze de puzzel even aan opa laten zien. “Mooi, van een hertje”, probeerde ik. “Nee dat is Bambi”, liet onze wijsneus weten. De hele dag is ze bezig. Ze heeft volop energie. Maar het is altijd een feest als ze een dagje komt. Dat geldt voor al onze kleinkinderen. Wij hebben het echt getroffen. Aan het eind van de middag kwam papa haar weer ophalen vanuit zijn werk. Tot de volgende keer, Robyn! Uiteraard laat ik jullie nog even genieten van een paar fotootjes. Leuk hoor zo’n doordeweekse dinsdag. Dat geeft je weer volop energie. En ik kan zeggen, dat mijn gezondheid goed is momenteel. Niet te hard roepen, want het kan zo maar weer een stuk minder zijn, maar voorlopig is het ‘hebben is hebben en krijgen is de kunst’. Niets belangrijker dan gezondheid!

(Bron: familierarchief f.v.son: een dagje op Robyn passen 24-01-2017).