zaterdag 14 maart 2015

24 mei 2009, feest !

Even een intermezzo. In wezen is het geen prestatie om jarenlang getrouwd te zijn. Gewoon een kwestie van kunnen blijven doorademen! Dat lukt ons tot op heden.
Toch sta ik even stil bij 24 mei 2009. José en ik waren die dag 35 jaar geleden getrouwd. We hadden toen nog slechts één kleinkind, Emma. Inmiddels zijn we al heel wat stappen verder, maar dat vertel ik allemaal nog wel.
Wij hadden besloten om die dag toch even stil te staan bij onze 35-jarige bruiloft. Een gezellig etentje met familie, niet te ver van huis. Koffie met gebak vooraf thuis en daarna de brug over. Het werd Zus en Zooz, net over de brug in Geertruidenberg. Het was de laatste keer dat mijn moeder er ook bij kon zijn. Haar gezondheid was niet zo goed. De reuma speelde haar parten en lopen was er nauwelijks nog bij. Zelfs meerijden in de auto deed haar pijn. Maar zij was er ook die avond. 
We maakten dus –ondanks het feit dat 35 geen kroonjaar is- van de gelegenheid gebruik om op die manier samen nog eens iets te vieren. Mijn broer Marco, zijn vrouw Dineke en dochter Linda waren eveneens van de partij. Stefan, hun zoon was er niet. Die had helaas andere afspraken. Wij stuurden uiteraard een tijdje vóór die datum een uitnodiging die we zelf in elkaar hadden gezet. Met aan de buitenkant de foto van ons als –het kan niet anders- snoezige baby en aan de binnenzijde een simpele tekst. 
De kinderen verrasten ons bij die gelegenheid met vier fijne tuinstoelen waarvan we nog steeds volop plezier hebben. Goede kwaliteit dus. 
José is ook altijd in voor een verrassing, maar dan een die ze graag wil geven! Alle kinderen kregen die dag van haar een eigen fotoboek, gevuld met foto’s vanaf hun eigen baby en kindertijd. Foto’s die ze zich vaak niet eens herinnerden of zelfs niet kenden en menigmaal werd bij het samen bekijken, dan ook hartelijk gelachen. 
Terug naar dat etentje: het werd een fijne avond! Wij kijken er graag op terug. Ik laat je er even van meegenieten. Wij zagen het als een tussenstop en zijn gewoon verdergegaan op de weg die we op 24 mei 1974 waren ingeslagen. En oma, mijn moeder? Die is nog steeds van de partij. Behoorlijk opgeknapt van een herseninfarct viert ze donderdag in haar nieuwe kamer haar 91e verjaardag. 
(Bron: familiearchief f.van son: uitnodiging 35 jaar getrouwd binnenzijde en buitenzijde; foto het feestpaar; foto onze vijf kinderen; foto van de familie). 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten