“Hallo met Cas, zijn jullie thuis….”, zo klonk het toen ik de telefoon naar mijn oor bracht op woensdag in de loop van de middag. We waren niet thuis, maar ik liet weten, dat we er binnen een uurtje zouden zijn. “Dan kom ik stukjes boterkoek brengen, zelf gemaakt vanmiddag”. En toen we vanaf de Maasdijk de Vondellaan inreden, bijna thuis, zagen we hem inderdaad lopen. Hij ons ook en zwaaide. Eenmaal thuis was hij er zo en vertelde dat hij zelf boterkoek had gebakken. Hij wilde het ons graag laten proeven en gaf oma drie stukjes; een voor oma, een voor opa en hij nam er zelf ook gezellig een. Hij deed precies voor, hoe hij het ‘werkje’ met zijn vork had gemaakt om de bovenkant wat ribbeltjes mee te geven. De boterkoek smaakte heerlijk. Hij kan net zo goed boterkoek bakken als oma. Dat is zeker. We dronken er even een kopje thee of koffie erbij. Hij bleef gezellig nog even zitten en poseerde op mijn verzoek nog even bij zijn smakelijke, prima gelukte boterkoek á la Oma. Lekker, Cas!
Binnendeurellende…
Een mooi scrabblewoord misschien, maar we waren zondagmiddag voor de tweede keer dit jaar opgesloten in ons eigen huis. Het doodnormale binnenslot van de tussendeur naar de kamer en keuken weigerde dienst. We konden onze gang niet meer in, niet naar het toilet en niet naar onze slaapkamer of voorraadkast. De voordeur was al op de knip gedaan, dus van buiten af konden we dus ook niet naar binnen. Daar sta je dan. We hebben in de woonkamer met tweeën uren zitten wrikken en rukken en trekken zonder gereedschap, maar José wilde het koste wat het kost zelf voor elkaar krijgen. Opgeven staat niet in haar woordenboek. Uiteindelijk gaf het slot zich gewonnen en was de deur nu echt kapot. Vorige keer, een paar maanden geleden nog maar, waren we opgesloten in de gang en konden we de kamer niet in en was de keukendeur op slot en lagen de sleutelbossen binnen. Toen heeft Pieter de deur vanuit de gang uiteindelijk opengetrapt en nog onlangs had hij hem weer gemaakt. Ronald was onmiddellijk bereid om te helpen en heeft zondag een nieuwe deur samen met José gehaald bij de Praxis en hem erin gehangen. Slot er in en nu maar hopen dat we sleutels hebben als er onverhoopt nog eens iets mis mocht gaan. De voordeur gaat voortaan pas ’s avonds op het nachtslot. José wil de deur overigens zelf graag aflakken. Hij staat nu in de grondverf.
Voorouders
Nog even een stukje voorouderonderzoek tot slot. Een van mijn voorouders is Mary Gerit Aert Pauwels Ravels. Zij werd Maeycke genoemd en is rond 1615 getrouwd met Jan Janse van Son en zij woonden samen aan de Tyvoort in Goirle, nu een industrieterrein. Haar pa was Gerit Aert Gerits Ravels. Haar moeder ken ik helaas niet. Haar zoon wordt omschreven als "Jan wijlen Jan Jansen van Son daer moeder af was Maeycke....". De 'achternaam' Ravels wordt bij sommige vermeldingen weggelaten. Zij is nog aanwezig als doopheffer op 27 februari van haar kleinzoon Jan in 1643. Zij wordt daar omschreven als "Jan wijlen Jan Jansen van Son daer moeder af was Maeycke....". De 'achternaam' Ravels wordt bij sommige vermeldingen weggelaten. Ik blijf op zoek naar haar moeder, want de lijn van Pa heb ik wel terug kunnen vinden. De naam van moeder ben ik tot op heden nog niet tegengekomen. Eén van de weinige puzzelstukjes uit mijn onderzoek. Ik besteed eigenlijk lang niet zo veel tijd meer aan mijn stamboomonderzoek. José en ik zijn vaker samen op pad om te proberen nog zo veel mogelijk leuke dingen te doen. Zo zijn we inderdaad zelfs nog eens een keertje langs de Tyvoort gereden in Goirle en langs de plek ‘Nieuwkerk’ waar zij in die tijd, -uiteraard te voet- naar de kerk gingen ‘koninklijken bodem’. Onlangs kreeg ik op de mail uit een van de fora waarvan ik lid ben, een hele lijst met ‘Pauwels’, maar ook die leverde geen moedersnaam op. Misschien kom ik die naam nog eens tegen.
(Bron: familiearchief f.van son; arch.nr. 14, Schepenbank Tilburg en Goirle, invent.nr. 346, fol.256r, Tilburg 1600-1605; RHCT 360 - 12/12/1645 - 216v-219; RHCT 360 12/12/1645 216v 219).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten