Al jaren waren José en ik er niet samen een paar dagjes tussenuit gegaan. Nu durfden we het aan. Om lekker tot rust te komen, na alle beslommeringen met twee van onze dochters en onze jongste zoon in de afgelopen maanden en om te vieren, dat ik er nog steeds bij mag zijn, kozen we voor Brodenbach, een dorpje van vijfhonderd inwoners aan de oever van de Moezel. Lekker rustig in een fijn hotel; Moselhotel Peifer. Met een ruime kamer met balkon met zicht op de rivier en de wijngaarden aan de overkant van het snelstromende water. Op een ochtend zagen we een helikopter de wijngaarden besproeien en op de vaak steile hellingen waren zo nu en dan mannetjes aan het werk. Alles op zijn elfendertigst. Heerlijk. Ondanks de slechte weersvoorspellingen, hebben we tijdens ons verblijf van zondag tot en met woensdag geen regen gehad en elke dag zon, op de foto’s ook te zien. Alleen op de heenreis regende het en op de terugreis werden we vergast op een hoos-onweersbui met stortregen, maar toen waren we al weer in België. Voor kinderen is er in het hotel eigenlijk niet veel te beleven, maar voor een stelletje zoals wij, -op zoek naar broodnodige rust- wel. Een lekker ontbijt ’s morgens, een ritje met de auto door de omgeving overdag, een glaasje aan het einde van de middag in het hotel, -ik natuurlijk alcoholvrij-, en een keuzemenu als diner. Alles volledig verzorgd. We werden door het vriendelijke en behulpzame personeel en de eigenaresse echt in de watten gelegd. Zo zelfs, dat we, -als mijn gezondheidstoestand het toelaat-, zeker nog naar terug zullen keren. Het was genieten met een grote G.
Nu pakken we de draad weer op, een ervaring en mooie herinnering rijker. En die 1000 kilometer die ik in die dagen gereden heb, die zijn me nog steeds gelukkig goed bevallen en José ook.
(Bron: familiearchief f.van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten