Pluim voor de ANWB…

Jazeker, de Algemene Nederlandse Wielrijders Bond verdient wat mij betreft een tien met een griffel. We hebben het deze week aan den lijve ondervonden. Bonkend geluid achter in de auto. Totdat op zeker moment het lawaai werd en wij de auto naar de kant manoevreerden. Op de afrit van de A59 naar Waspik/Raamsdonk. Geen vangrail daar waar we achter konden gaan staan. Ik kom zo’n vangrail überhaupt niet meer over.

Wat er aan de hand was, wisten we niet. José zette de driehoek een stukje achter de auto en zette voor mij een stoeltje uit de auto klaar in het gras. Ellende, want het was een felle zon en we hadden geen paraplu of parasol bij ons. ANWB gebeld, waar we al jaren lid van zijn en die gaf ons tips en lieten weten, dat het druk was, maar dat ze hoopten binnen een uurtje bij ons te zijn.

Toen we amper vijf minuten zaten kwam er plotseling een grote gele wagen van Car Rescue Van Eijck voorbij en die ging voor ons staan. De chauffeur deed een oranje pak aan en kwam ons vertellen dat hij ons naar het dorpsplein in Waspik zou brengen. We stonden nu erg gevaarlijk. Liet hij weten. De auto werd opgetakeld en op de grote wagen gezet en wij mochten erin gaan zitten. Toen pas merkten we dat onze achterband volledig kapot was. Gelukkig niet de hybride installatie, wat we vreesden. Maar onze hybride auto heeft geen reserveband….

Toen de auto weer op het wegdek van het dorpsplein stond, bedankten we de man die zelf de ANWB op de hoogte bracht van onze nieuwe plek. Toen we hem vroegen naar de financiële schade, liet hij weten dat het gratis was. Zij rijden op de wegen voor Rijkswaterstaat en brengen klaarheid in gevaarlijke situaties. Nou een fooi had die vriendelijke man wel verdiend.

En toen was het wachten. Via de tracker op mijn telefoon kon ik zien dat de ANWB al dichterbij kwam. Eveneens een vriendelijke man, zo bleek.

Het draaide het kapotte wiel eraf en liet zien waar iets in de band was gedrongen. Hij had een oplossing voor ons. Snel werd er een knalgele universeel ANWB-band opgezet, zodat wij naar huis konden, zo stelde hij tevreden. Ik kan voor u een nieuwe band halen en dan kom ik er die straks thuis wel weer opzetten, zei hij tot onze niet geringe verbazing. We konden kiezen uit een iets duurdere Continental en een andere. We kozen voor de eerste. ’s Avonds kwam de man, nog steeds vriendelijk, de band verwisselen, zodat we de ochtend erop niet naar de garage hoefden.Ouderwetse service, zo zou ik het willen noemen; met dank aan de ANWB.

Geen andere onderwerpen in dit weekbericht. Gezondheid blijft slecht, de kinderen en kleinkinderen zijn en blijven vriendelijk en José loopt zich voor mij de spreekwoordelijke poten onder het lijf uit. We hebben gezellig een uurtje gezeten op een bankje met zicht op de prachtige Biesbosch . Thermosfles thee mee en even praten samen. Ik ben dankbaar.

(Familiearchief f.van Son)