Tijdens de godsdienstles lette ik altijd goed op. Om een of andere reden intrigeerde godsdienst me. Ik was ook al een paar jaartjes misdienaar bij de zusters op de Haagdijk in Breda.
De pastoor legde tijdens een les uit dat god één god was in drie personen; de vader, de zoon en de heilige geest! Nou dat zal blijkbaar te ver gezocht zijn geweest in mijn gedachten, zo jong als ik was.
Ik vroeg om uitleg en die vond ik niet bevredigend. Ik geloofde de pastoor dus niet en liet weten dat wat hij vertelde, echt niet kon.
Pastoor kon niet winnen en vond dat hij dat in de cijfers op mijn rapport dan ook maar moest laten weten, van een 10 of 9 naar een 7. Compleet met een vette rode streep eronder en een uitroepteken erachter. Zielig eigenlijk. Boos omdat hij niet kon winnen!
Maar wat nog erger was; hij kwam ook bij mijn ouders thuis om mijn moeder te laten weten, dat ik wel een heel goede pater zou kunnen worden. Of dat niet iets voor mij zou zijn. Nee dus!
De katholieke kerk was in de jaren zestig van de vorige eeuw nog erg belangrijk. Nu vergadert men een paar jaar om tot een nieuwe tekst voor het Onze Vader te komen. Nieuwe tekst? Twee kleine veranderingen. Bij mij sprong één ervan het meest in het oog: ‘vergeef ons onze schuld’ veranderde in ‘vergeef ons onze schulden’. Zal wel met de economische crisis te maken hebben, denk ik.
Als je schulden vergeven worden, hoef je dan ook niet meer terug te betalen? Nee, dat gaat te ver denk ik.
Dat rapport uit de derde klas van de lagere school heb ik bewaard in het familiearchief. Kijk maar.
(Bron: rapport 3e klas, Frans (familiearchief f.v.son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten