De voortekenen.....

Vanmorgen rond half acht liet Pieter weten, dat bij Tara de vliezen doorgeprikt zijn. Als de voortekenen niet bedriegen, dan komt er vandaag dus eindelijk gezinsuitbreiding bij Pieter en Tara, maar daarmee ook uiteraard in ons uitgebreide gezin. Er komt –dat weten we al- een broertje voor Robyn, Juna, Daan en Joël. We hebben hem, hij heet nu nog ‘baby’, tot het moment dat ik dit schrijf, enkel nog maar op de echo kunnen zien, zoals in augustus. Vanochtend waren Pieter en Tara al erg vroeg naar het ziekenhuis gegaan. Nu wordt het afwachten. Uiteraard wordt ook dit weer de mooiste baby van de wereld. En hij heeft het voordeel, dat hij in Brabant wordt geboren. Ik weet nog goed dat oma en ik op de hoogte werden gebracht dat er weer een kleinkind op komst was met een mooi rompertje met Brabantse kleuren erop. Hij heeft het dus nu al getroffen onze nieuwe wereldburger. En hij is erg welkom. Sinds gisteravond is Robyn bij ons aan het logeren. Aardappelen en worteltjes vond ze wel lekker. Dus maakte oma die. Ze heeft heel haar bord leeggegeten. ’s Avonds moesten we –voor ons voor het eerst- haar lievelingsprogramma over de masked singer kijken. Niet mijn genre…. Uiteraard waren er chipjes, want die lust Robyn wel. Ze vindt het echt gezellig, zo liet ze ons weten. Vanochtend was ze al heel vroeg uit de veren. Dus wij ook. Wachten op wat komen gaat.

Corona

Zijn opa en oma zijn in elk geval klaar voor zijn komst. We hebben ons begin deze week nog extra laten controleren op corona bij het nu voormalige Amphiaziekenhuis aan de Langendijk in Breda. Tegenwoordig heet het weggetje vanaf de Rijksweg, achter het ziekenhuisgebouw de Diaconessenweg. Ja, het testcentrum hier in ’t Veer is al weer een tijdje weg. Hadden ze beter kunnen laten staan, achteraf gezien. Nu is er op de parkeerplaats van het pasteurziekenhuis in Oosterhout weer een testcentrum in aanbouw. Een dag na onze coronatest kwam het telefoontje dat alles in orde was, zowel bij José als bij mij. Nu weer de lockdown in. Wanneer pakt dit zwabberkabinet eens echt de oorzaken aan van de toename van de besmettingen, in plaats van steeds te laat en reactief te reageren als zachte heelmeesters. Het veroorzaakt inderdaad stinkende woorden, waarvan ook de gevaccineerden nu weer de dupe zijn.  

Onderzoeken

Mijn longarts had deze week een belafspraak met mij. Hij stelde voor om te stoppen met bezoek aan en controles door hem. Er is geen pufje of iets anders nodig. Mooi zo. Deze specialist mag ik dus van mijn lijstje schrappen. Nu komende donderdag weer controle door de cardioloog en een hartecho en de week daarna de KNO-arts. Mijn gezondheid wordt erg goed in de gaten gehouden. De mondkapjes zullen weer wel op moeten uiteraard. Ja, ik ben vaste klant bij het Amphia.                                        Oh ja, aan dat andere onderzoek naar mijn voorouders, ben ik de afgelopen week niet toe gekomen, zo begrijp je. Te druk met mijn “werk”, het volgen van de algemene beschouwingen in onze gemeenteraad en wat meer dingetjes. Die begrotingsbehandeling is nu achter de rug. Een flinke klus, zo’n zit van vier uur ’s middags tot kwart over elf ’s avonds. Zoals gebruikelijk met de nodige moties en amendementen. Gisteren heb ik meer tijd dan normaal besteed aan het maken van de artikelen voor mijn wekelijkse pagina. Best moeilijk om er een aantal afgeronde artikelen van te maken, die uiteraard goed leesbaar moeten zijn. Niet zo gemakkelijk bij dat omslachtige taalgebruik van die politici en bestuurders. Nu hoop ik in het weekend een klein beetje bij te komen. Alhoewel, de aanstaande nieuwkomer zal ook in ons huis best wat zenuwachtigheid opleveren. Maar dat is van voorbijgaande aard. Volgende week is er misschien weer wel tijd voor mijn hobbies de kleinkinderen en mijn familieonderzoek.  Woensdag komt Sem weer, zo zie ik in mijn agenda en hoe lang Robyn blijft weet ik natuurlijk ook nog niet.   

(Bron: familiearchief f. van son).