Kleindochters Emma en Renée gingen afgelopen weekend ook genieten van het mooie weer. Samen met hun ouders deden zij mee aan een buitenescaperoom. Ze moesten zich daarvoor melden op een plek in het bos. Het was voor ook voor de andere kinderen en kleinkinderen een prachtige dag om naar buiten te gaan, genieten van een vrij weekend. Voor ons was het een hele vrije week. We hebben onze vrijwel dagelijkse fiets- en scootmobieltochten weer opgepakt. Nog relatief korte ritjes, want mijn accu moet ook weer even wennen, voordat we weer wat meer kilometers verder kunnen. Maar wij zijn al wel in de Biesbosch geweest, in de polder tussen Oosterhout en Raamsdonksveer, in het Raamsdonkse buitengebied en over het fietspad langs de Donge van Raamsdonk naar ons woondorp. We hebben zelfs al een paar keer op een bankje kunnen zitten, om een gezonde reep te eten en een kop thee te drinken uit de thermosfles. Zaterdag en zondag dachten vanzelfsprekend veel mensen er ook over om naar buiten te gaan. Het was daardoor minder prettig rijden, met al die wandelende mensen en voorbijsnellende electrische fietsen. Door de week was het veel minder druk en voor ons gezelliger. We hebben zelfs al kunnen genieten van een ijsje.
Ondanks de zon kan ik nog niet precies zien, of ik misschien al een beetje bruin geworden ben. Mijn haar zit te veel voor mijn ogen, zal ik maar zeggen… Ik hoef immers maar naar de zon te kijken en begin al bij te kleuren. Maandag kwamen Anouk en Youri bij oma eten. Rode kool met appeltjes en ‘draadjesvlees’. Ze smulden ervan en donderdag waren Cas en Sem er aan de ontbijttafel. Het hele gezin kan tot nu toe nog niet komen eten. De coronaregeltjes staan maar één volwassen gast toe. Nee, verder niks over corona. Niet over die jongeren in de parken, die koste wat het koste móeten feesten. Ook niet over die dwarse ouderen die tegen de draad in wíllen blijven lopen in de supermarkten. Dom volk!
Eindelijk is ook ons afvoerprobleem in de keuken opgelost.Gelukkig. Het water loopt in de gootsteen weer normaal weg. En dan nog even mijn andere hobby naast de kleinkinderen: ik doe momenteel onderzoek, -gelukkig kan dat prima digitaal tegenwoordig- in de charters van ‘Cathédrale Saint-Lambert (Liège). Chartrier et cartulaires’. Uiteraard voorzien van een zegel, daarom noemen we ze charters. Ik raak op die manier steeds dieper in het onderzoek naar de herkomst van de voorouders van de Giselberten [van Tilburg]. Ik bracht samen met José al enkele jaren geleden, toen we nog een auto hadden, bezoekjes aan het zuiden van België, aan Jauche, Nodebais, Florennes en omgeving. De puzzelstukjes komen langzaam maar zeker, een voor een op de juiste plaats te liggen. Goed werk heeft tijd nodig. Natuurlijk bezochten wij toen ook het kasteel van Sombreffe, oorspronkelijk een fort in de verdedigingslinie van het hertogdom Brabant. In de dertiende eeuw was het een eenvoudige donjon die toebehoorde aan de heren van Orbais, Enquerrand die getrouwd was met Juliane van Duras. De kleindochter Berthe d’Orbais zou trouwen met Gerard de Jauche. Alle kleine losse eindjes moeten aan elkaar worden geknoopt om tot resultaat te komen. Het blijft interessant, dat voorouderonderzoek.
(Bron: familiearchief f.van son en Inventaire des chartes du chapitre de Saint-Lambert à Liège: 137 1236 24 09 Acte Gérard de Jauche le jeune, chevalier, confirme la donation de 45 bonniers de terre de son alleu à Jeneffe faite par son père au chapitre Saint-Lambert; foto Kasteel Sombreffe (josé2017).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten