Einde van een tijdperk...

Afgelopen donderdag kwamen Sem en Cas voor het laatst op donderdag bij ons. Tenminste, voortaan komen ze enkel op de donderdag nog tijdens vakanties. Maar dus niet meer elke week. Enkel op de vrijdagochtend komen Cas en Sem nog bij ons een boterham eten en brengt José Cas naar school. Sem wordt dan al rond kwart over twaalf opgehaald door mama.  Echt een einde van een regelmatig oppastijdperk dus als het ware. We hebben ervan genoten!

Frisjes

Maandag waren we al op pad geweest, maar dinsdag aan het eind van de ochtend fietsten en scootmobielden we de Biesbosch in. José en ik zochten ons gebruikelijke plekje op. Een bankje waarop we in zomermaanden vaak zitten. We kijken dan uit over het water en de natuur van een klein deel van de Biesbosch en vooral op de vele soorten bootjes van mensen die vanaf het water genieten. Nu was het eigenlijk best nog frisjes. Het kwam nog niet boven tien graden celcius uit. Er stond ook een fris windje. Een lekkere kop warme thee uit de thermosfles en een boterham maakten veel goed. José kookt tegenwoordig water en neemt de thermosfles en ook de theezakjes mee in de rugtas die bij mij voor in de scootmobiel gaat. Nee, die gebruikte theezakjes komen niet in de berm terecht. Ze gaan uiteraard in een plastic zakje mee terug naar huis. Niet iedereen denkt er zo over, zo zie je op de grond. Jammer dat er geen afvalbakje staat bij ‘ons’ bankje. Zal waarschijnlijk wel zijn, omdat het anders toch maar vernield zou worden. Ook de deur van de griendwerkershut was op slot. Ook tegen vandalisme waarschijnlijk. Vorig jaar werd die hut immers in brand gestoken. Nu is hij gelukkig weer helemaal gerepareerd. Dus eigenlijk wel begrijpelijk, dat de deur nog even uit voorzorg dicht blijft.

De natuur is ook aan het begin van de meteorologisch lente mooi om te zien. Je kijkt nog met gemak door het schaarse oeverhout en nog niet opgekomen riet. (Vroeger begon de lente gewoon op 21 maart!). Veel bootjes waren er dinsdag nog niet te zien. Twee om precies te zijn. Terwijl het bij iets warmer weer toch een af en aan gaan is van bootjes, boten en sloepjes. Je kan voelen dat de zon zijn best doet, maar er komt nog te weinig warmte vanaf om van behaaglijk te spreken. Nog een paar weken geduld waarschijnlijk. Weinig bootjes dus, maar des te meer eenden van verschillende maten en soorten. In de weilanden achter de dijk zaten er honderden, zo niet duizenden te rusten. We zagen zegge en schrijve één witte reiger. Dat is in de zomer wel anders.

Even iets anders. José maakte voor het gezin van Meike ‘witlof met ham en kaas’. Ze bracht het naar hun huis, want komen eten bij oma, is er dankzij diezelfde coronaregels nog niet bij. Eén volwassene met kinderen thuis, dat mag. Alleen in een park mogen honderden mensen hutje bij mutje bij elkaar komen, zo lijkt het. Feesten zelfs. José had eer van haar werk. Het smaakte heerlijk, zo liet Meike weten. Kleindochter Anouk had wat keelpijn. Niet naar school dus en daarom moest zij getest worden. Gelukkig geen corona, dus zij kon een paar dagen later gewoon weer naar school. Donderdag kwam Sem weer en moest Cas naar school. Gelukkig weer de gebruikelijke gang van zaken, gelukkig weer in deze akelige coronatijd. De kapper mocht ook weer beginnen. Wij hebben begin volgende week een afspraak. Het is hard nodig. Het haar van José en van mij zit van geen kanten meer.

Tuin

José gaat de tuin opknappen. Ook de tegels moeten met de hogedrukreiniger weer schoon worden gemaakt, anders kunnen de kleintjes straks niet buiten spelen. Gelukkig helpen Ronald en Wouter mee, om spullen naar ‘de stort’ te brengen. Dan is er ook in het schuurtje weer wat ruimte. De kinderen lieten op een berichtje van José al snel weten, haar wel te willen helpen. Fijn toch!

Ik ben tenslotte ook weer mondjesmaat aan het werk met mijn genealogisch onderzoek. Ik voel me al tijden niet echt gezond, dus daarom kan en moet het maar zo nu en dan. Tussendoor kijk ik wielrennen en skiën op TV. Ook prettig. De boog kan nu gewoon helaas niet gespannen staan. Vandaag Strade Bianchi en morgen begint Parijs-Nice. Nieuw seizoen.

(Bron: familiearchief f. van Son).