Youri mag dus naar school en hij komt in de klas van
juffrouw Els. En wat extra fijn is, hij mag aan het eind van deze maand – nog
voor zijn vierde verjaardag- al een dagje komen ‘oefenen’.
Hij ziet het helemaal zitten en ging graag met het
welkomstpakket even op de foto. En natuurlijk was er een ijsje voor hem en zijn
zus, die haar jongere broertje wel het een en ander over school wilde vertellen
natuurlijk. Maar Youri was intussen al met andere dingen bezig.
Voor mij was er deze week ook een kleine verandering.
Colène, de stagiaire bij de fysio had haar laatste dag. Maar voor het overige
was het zoals elke week: ’s Morgens werken aan mijn volgende stamboomboek. Ik
ben nu bezig aan de invloed die Ansfrid, de bisschop van Utrecht rond het jaar
1000 heeft gehad op onze
familiegeschiedenis. Ik ben zo veel te weten gekomen door mijn onderzoek
en leeswerk, dat die eeuwen van familiegeschiedenis nog meer dan voorheen, zijn
gaan leven.Ik heb ook antwoord op veel vragen die ik had.
Na de boterham ’s middags gaan José en ik een blokje
fietsen. Nou ja. Zij fietst en ik ga op de scootmobiel. Ik zou best ook zelf
weer echt willen fietsen. Nu blijft het beperkt tot mijn hometrainer thuis en
de hometrainer op de fysio.
De laatste dagen van de week waren wat minder, wat het
weer betreft, dus geen fietstochtje. We bleven thuis. Aan het eind van de
middag kijk ik dan wielrennen op televisie en na het eten is het samen koffie
drinken en nieuws kijken en dan gaat er meestal een detective op... Wat een
leven eigenlijk!
(bron: familiearchief f. van
son : Youri naar school).
