Voetbal, taart en meer....

Zaterdag reden we naar Dongen om de voetbalwedstrijd van Sem te gaan bekijken. Hij was erg enthousiast toen hij zag dat oma en opa kwamen kijken. Laat hem nou ook scoren. Toen was het hek helemaal van de dam. Telkens als ze aftrappen na een doelpunt, moeten ze vanaf de eigen goal zo snel mogelijk naar de middenstip rennen. Daar ligt de bal. Sem staat vooraan na het scoren van zijn doelpunt.Hij had ook zijn hand even pijn gedaan en werd toen even gewisseld. Natuurlijk kreeg hij een trainingsjackje om. Kou vatten mag immers niet.

Wat vanaf zondag volgde was een week vol stress. Maandag hadden we een echte vrije dag en togen daarom naar zee. Daar hadden we behoefte aan. Lekker even uitwaaien en genieten van de zeegeluiden en de golven. Thuis zitten betekent vaak piekeren op dit moment. Daarom gaan we er even tussenuit.

Verjaren

Als een dief in de nacht gooiden we woensdag snel nog even een verjaardagskaart in de brievenbus bij Luuk. Je weet wel zo’n kaart die een felicitatie zingt, als je hem opendoet. Komende zaterdag gaan we even het cadeautje brengen. Ze mochten natuurlijk niet zien, dat oma de kaart in de bus gooide.

De rest

Donderdag was het noodzakelijk om te tanken, in België uiteraard  en daarna reden we even langs Ikea en meteen namen we daar ook een kop koffie en een broodje. Gisteren moest ik weer mijn pagina maken voor De Langstraat en kwamen ook Cas en Sem tussen de middag bij ons eten. Het was erg gezellig. Nu is het weer afwachten. Vanmiddag komt Emma om haar stagelesje over Sinterklaas met oma door te nemen en natuurlijk gaat oma morgen met Meike en Cas en Sem naar de aankomst van sinterklaas kijken. Die oma is toch maar van alle markten thuis…. Want alles gaat natuurlijk gewoon door.

(Bron: familiearchief f. van son).