Ik heb je al aangekondigd, dat we het deze week even gaan hebben over ons eigen, historisch verantwoord familiewapen. Op de site van het CBG (Centraal bureau voor genealogie) kan je ons eigen wapen inmiddels bewonderen. (https://cbgfamiliewapens.nl/zoeken?view=detail&id=19d54303-a2eb-a520-fa8d-e2901c3d3419).
Je kan dan meteen ook lezen, dat het familiewapen van mij geldt voor al mijn nakomelingen. Het wapen is ontworpen, getekend en digitaal nabewerkt door Aug. J. C. van Breugel in samenwerking met de met mij. Je ziet erbij staan, dat ik afstam van Jan Janssen van Son, ‘de Jonge’, broer van Simon Jan Jacob van Son, grootvader van Symon Wilborts van Son, eigenaar van herberg de ‘Drie Entvogels’ te Dongen en die een gelijk wapen voerde, maar in het schildhoofd drie eenden. Ik stam uit het tweede huwelijk van Jan Jacobsz. ‘de Jonge’ van Son met Elisabeth N.N. Het gebruik van de leeuw door deze jongere linie grijpt terug op wapenvoerende voorouders uit het geslacht Bac van Broechoven. Zo luidt zowat de officiële tekst bij het wapen.
Speciaal
Er zit een aantal speciale eigen tintjes in het wapen verwerkt. Zo zijn er vijf stralen van de zon, die onze vijf kinderen moeten verbeelden. De vijf punten rond de zon met daarin de Brabantse leeuwenkop verbeelden onze schoonkinderen. Het rood en zilver in het wapen en in de wrong van de getraliede helm is afkomstig van de familie Bac en het blauw en zilver van de familie Van Broechoven, onze voorouders. De zilveren leeuw in het rode schildhoofd komt van de Brabantse familie Bac. De getraliede helm met wrong is de oudst gebruikte helm. Die wil aangeven, dat het verhaal van onze familie vele eeuwen teruggaat.
Beschrijven
Een wapen moet beschreven worden. Wel, voor ons familiewapen geldt:
Wapen: golvend gedwarsbalkt van zes stukken, zilver en blauw, en in een rood schildhoofd een gaande zilveren leeuw.
Helmteken: een rode zon met vijf lange flikkerende, en vijf korte driehoekige stralen, beladen met een zilveren leeuwenkop.
Dekkleden: rechts, rood gevoerd van zilver; links blauw gevoerd van zilver. Ik ben er blij mee. Je begrijpt, dat wij het wapen al in een lijstje aan de muur hebben.
Postel
Ik ben behoorlijk verkouden. Voel me deze week dan ook allerminst op mijn gemak. We hebben dinsdag geprobeerd een rustgevend ritje door de bossen te maken. Tussenstop was de Abdij van Postel en meer precies het gasthof De Beiaard. Wij hebben daar diverse keren op het terras van de zon genoten, maar nu was het daarvoor nog te koud. Binnen was het gezellig en warm en onze kop koffie hebben we ons goed laten smaken. Ook nog een kleinigheidje gegeten en daarna weer naar huis. Maar ik ben al snel moe zo moet ik zeggen en het duurt langer, voor ik weer echt fit ben.
Toedeloe…..
Toedeloe, ik ga naar de flamingo’s toe. Met een leuke tekst op de vanzelfsprekende traktatie, waarop Luuk zelf prijkt met een gitaartje, heeft hij afscheid genomen van de babygroep. Hij gaat nu naar de peuters/ kleuters, beter bekend als ‘de Flamingo’s. Kleintjes worden groot! Weer nieuwe juffies en andere kinderen. Eerst even de kat uit de boom kijken hoor Luuk.
Kwetsbaar stabiel
Zo omschreef de cardioloog mijn gezondheidssituatie tijdens het controlebezoek donderdagmiddag. Ze liet voorzichtig weten, dat mijn hart zelfs -zo blijkt uit het bloedbeeld- ietsje verbeterd was, maar het blijft kwetsbaar. We hebben toch een appelflat gegeten in het ziekenhuisrestaurant op dat toch wel goede bericht. We gaan samen stug door! Volhouden is ons devies en hopen en vertrouwen.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten