Als je vandaag de dag nog kousen zit te stoppen, dan zullen velen je op zijn minst wat meewarig aankijken. Kousen stoppen is uit de tijd. Hoezo recycling, duurzaam en tweede kans. Een gat in je sok en ze worden weggegooid.
Toch ging José als oma José op dinsdagochtend naar het ‘Fruithuisje’, het centrum voor erfgoedbescherming in onze woonplaats om mee te helpen met de klas van kleinzoon Cas. Zijn klas ging even terug in de tijd en José liet de kinderen zien hoe je vroeger sokken stopte. De kinderen genoten van alle oude dingen, zoals een spelletje met steentje die in de lucht gegooid moesten worden en weer opgevangen en nog veel meer. Leuk dat de school van onze kleintjes dit soort praktijklesjes als leuke attractie inplant.
Zaterdag kreeg ik zelf even een praktijklesje geschiedenis. Met de schilderclub van José bezochten wij het Stdlk Museum in Breda. Met de rolstoel, want meer dan enkele stappen lopen, lukt niet meer. Ik vond vooral de expositie van de Nassaus bijzonder goed ingericht en stijlvol ook. Ik heb zo mijn sluimerende informatie over Breda weer wat leven in kunnen blazen.
Verstopt
Nee, het gaat niet over paaseieren. De week begon niet zo leuk. De gootsteen in de keuken liep niet meer door. Dat betekent na een aantal eigen pogingen, dat we de professionele ontstopper toch maar even benaderd hebben. Een klein halfuurtje werk en José kon ruim 120 euro neertellen. Maar het probleem was gelukkig opgelost. ’s Middags reden we nog even naar de Biesbosch. Helaas niet met fiets en scootmobiel. Daarvoor was het echt te koud. Maar het blijft een mooi natuurgebied en zo lekker dicht bij huis.
We hadden ook nog een verjaardag te vieren deze week. Die van onze zoon. Eigenlijk is hij op eerste paasdag jarig, maar woensdag is zijn wekelijke vrije papadag, dus namen we de gelegenheid te baat om naar Vleuten te rijden. Zoonlief feliciteren en natuurlijk ook zijn vrouw en lekker weer een paar uurtjes doorgebracht met onze enthousiaste kleinzoon Sven.
Oren
Donderdag hield ik me na de fysio bezig met een bezoekje aan de huisarts. Tenminste… een huisarts, want de hele praktijk was afwezig en werd waargenomen. Niet erg. Mijn gehoor is er slecht ineens. Misschien een afgesloten gehoorgang. In elk geval kon het nog niet worden opgelost. Ik mag dinsdag weer terugkomen nadat ik met grootmoeders middeltje lauwe slaolie heb gedruppeld. Verder op de donderdag bezig geweest om alle artikelen voor mijn wekelijkse pagina inclusief de foto’s af te werken. ’s Avonds keken we samen naar ‘the passion’. Dat betekende vrijdag vrij. José had nog wat kleine-maat-afsluitbare-zakjes nodig en een zwarte lijst 40x50 voor een van haar schilderijen. Dus het werd na Albert Heyn ook een bezoek aan Ikea. Dat is prettig, want daar hebben ze van die heerlijke bruine broodjes met plakken zalm, die je er zelf nog moet opleggen. Smullen dus. En daarna nog even een leuk tochtje met de auto, naar een plekje om de thermoskan thee een stuk leger te maken en het worstenbroodje te eten. Toen was de energie op. Aan het eind van de middag nog een nagekomen artikeltje gemaakt van de ‘eerste’ steen voor de sporthal en toen kon ik lekker andijviestamppot eten met een gehaktbal. José lust dat niet. Die name dus nog wat ‘kip hokkien’.
Voor vandaag staan in elk geval op de agenda: vlees bij de slager halen; brood en de bestelling voor Pasen bij de bakker en ik denk ook nog even Albert Heyn. Voor het overige zie ik wel weer wat José misschien nog in petto heeft. Altijd leuk, gezellig samen op pad! Ik mag best van een drukke week spreken, vind ik.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten