Het kan verkeren. Volgens de overlevering zei Bredero dat al in zijn tijd. Dat kan het nu nog steeds. Vorige week toch wat positief bericht bij de cardioloog, maar maandagochtend zat ik in het ziekenhuis voor een longfoto. Vanaf vrijdag en in het weekend had ik veel moeite met ademhaling en ik hoestte erg veel. Ik was ook beroerd en ging enkele avonden tussen half zeven en half acht al naar bed. Toch maar even naar de huisarts. Die stuurde me na een vingerprikje waaruit geen hoge ontstekingswaarden bleken, naar het ziekenhuis voor een longfoto. Uiteraard ook met het oog op wat mijn broer onlangs overkwam… En natuurlijk bleek ook uit die longfoto gelukkig niks. Niets veranderd sinds 2022 toen ook al eens zo’n foto werd genomen en daarop was niets veranderd sinds 2015. Dat is pas stabiel zijn dus! Ik kreeg een middeltje tegen het hoesten en knapte heel snel op gelukkig. Ben nog wel wat moe, maar even in het zonnetje met jas aan op een terrasje voor het eerst dit jaar, doet wonderen. Pas op, want als ik naar de zon kijk, dan wordt ik al bruin. Straks wordt ik als ‘veiligelander’ het land uitgestuurd, omdat ik geen asielpapieren kan tonen. Het zou niet voor het eerst zijn, dat mijn broer of ik als ‘buitenlander’ zijn versleten. We krabbelen ook nu maar weer op en hopen op zon en een klein beetje hogere temperaturen, om op de fiets en scootmobiel te kruipen naar ons favoriete bankje in de Biesbosch. Als we tenminste de keizersveerse brug nog over kunnen...
Knap hoor!
Cas kwam zijn rapport aan oma en opa laten zien en Sem zijn mooie schoolmap. Wat hebben zij goed hun best gedaan zeg. Bijna allemaal goed of ruim voldoende. Belangrijk is dat zij hun best doen en dat hebben ze gedaan. Cas is volgens de aantekening op zijn rapport een rustige, jongen en behulpzaam voor anderen. Hij zit daarbij niet meteen op een bedankje te wachten. Sociaal dus en dat zien opa en oma graag, want in onze maatschappij van tegenwoordig schort het daar nog al eens aan.
Zon
Het was lekker zonnig, al trokken in de loop van de middag de wolken wel af en toe voor de zon. We konden in elk geval een terrasje pikken, dit keer dicht bij huis in Meerseldreef. Buiten op een bankje zitten in de Biesbosch in Werkendam was nog wat te fris, dus dronken we in de auto ons kopje thee uit de thermosfles. Het wordt steeds aantrekkelijker. Je bent minder stram en licht en zon stimuleren ook je fitheid, heb ik het gevoel. Tussendoor goed rust nemen, prima eten zoals altijd, mijn dagelijks portie fruit en luisteren naar mijn lichaam. Ik mag niet klagen momenteel.
Pagina
Ik kan gelukkig nog elke week in ons weekblad De Langstraat, mijn vaste pagina schrijven over bestuur en politiek in onze gemeente, - de ene keer wat gemakkelijk dan de andere keer-, Ik heb daar plezier in en bezoek ook de gemeenteraadsvergadering als het kan. Ik merk wel, dat -hoe later het op zo’n vergaderavond wordt-, hoe vermoeider ik wordt. Ikk had daar nooit last van. De bedoeling is om dat zo lang als het maar kan, wekelijks nog te doen. Je moet bezig blijven. Van op de bank hangen schiet je niks op. En leuke dingen doen met José, als zijn het de kleinste dingen zoals een ritje naar Willemstad en daar gelijk een lekkerbekje en harinkje meenemen. We hebben het eigenlijk best goed samen. We werken er samen erg hard aan om dat vol te houden.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten