Het begon deze week met de gezamenlijke verjaardagviering van Sem en Cas op zondagmiddag. Uiteraard een taartje en kaarsjes blazen, maar Sem zou Sem niet zijn, als hij niet vlug zou proberen om ook het kaarsje op het taartje van Cas uit te blazen. Het weer was prima, zodat de kinderen buiten zich konden vermaken met water en trampoline en in de fontein.
Trips
We maakten deze week een paar tripjes samen. Naar de ‘acht saligheden’ om uit te komen bij de abdij van Postel in de buurt van Eersel. Ik ben benieuwd, wie die acht saligheden nog kan noemen provincie… In veel van die dorpjes lijkt de tijd even stil te hebben gestaan. In de Abdij van Postel uit 1140, een dependance van de abdij van Floreffe in België, hebben we gezellig samen op het terras iets gegeten. José een wafel met kersen en ijs en ik een uitsmijter. Dubbelgebakken en met abdijkaas. We hebben nog wat meer kleine dorpjes bezocht op de eerste dagen van de week. Soms leek het wel of ze uitgestorven waren; lekker rustig en veel vlaggen ondersteboven om de boeren te steunen. Je hoef niet ver te rijden voor mooie plekjes en om tot de conclusie te komen dat er meer dan voldoende groen en bos is in onze provincie. Mooi, zo lekker een beetje in de buurt; in de Kempen en midden-Brabant en af en toe de grens over. Zo dronken we -nostalgisch- ook koffie ‘bij de paters en de speeltuin’ in Meerseldreef. Op woensdag stond een bezoek aan onze kapper in de agenda en ’s middags reden we naar Vleuten, weer eens naar onze kleinzoon Sven. Gezellig wat bijgepraat met papa Tommy en van onze op één na jongste kleinzoon genoten. Hij gaat ‘als de brandweer’, als hij door de kamer schuift. Hij heeft al echt een eigen willetje en laat zich horen. Leuk om te zien hoe hij weer gegroeid is.
Piekeren
Het was de hele week weer behoorlijk druk. De agenda was vol. Gelukkig maar, want dan pieker ik minder over mijn gezondheid en andere dingen. Vroeger kon het mij niet warm genoeg zijn. Ik genoot van zomers warm weer, Nu is dat toch wel veranderd. Ik heb last van energietekort bij warm en zelfs zuurstoftekort bij drukkend weer en ook de hitte speelt mij nu parten. Gelukkig heb ik deze week minder last van de warmte. Het is ook niet zo tropisch. Maar ik heb moeite om mijn rust te bewaren. Ik ben zelfs behoorlijk onrustig. De uitslagen van mijn bloedonderzoek bezorgen me stress. Maandag moet ik voor de eerste keer naar de internist-nefroloog om de uitslagen van het bloedbeeld te bespreken. Weer een ziekenhuisspecialisme dat ik kan afstrepen. Vrijdag kreeg ik ook weer eens post van het Antoniusziekenhuis in Nieuwegein. Na 5 jaar moet ik van dr. Mager weer een ct-scan van mijn longen laten maken in oktober. Neen. Mijn gezondheid is al een tijdje niet wat het zijn moet. De heup van mijn goede been laat nog steeds flink verstek gaan. Het lijkt wat beter, maar blijft toch maar zeuren en maakt langer lopen erg moeilijk. En het kost nog eens extra veel energie ook. Een bezoek aan de Ikea om wat noodzakelijke dingetjes te halen, werd haast een marteling. Maar ik heb wel kunnen doorzetten en hopelijk heeft dat geholpen. Ik ben zo langzamerhand wel toe aan een tijdje zonder gezondheidsellende. Dat moet ik eerlijk zeggen. Gisteren ging het bij de fysio gelukkig iets beter. Met weerstand van 40 in plaats van 30, tien minuten op de hometrainer en ook alle andere oefeningen kon ik redelijk uitvoeren. Zou er dan toch nog verbetering inzitten?
Niet veel
Ik kon door al dat weggaan natuurlijk niet veel tijd achter de computer werken afgelopen week. Niet zo erg, maar ik moet natuurlijk wel alle zaken bijhouden. Gelukkig is het in de komende twee weken geen ‘Langstraat’, zodat er ook geen pagina aan artikelen van mij wordt verwacht. Echt vakantie dus eigenlijk. Iedereen gaat in de komende weken op vakantie, dus ook het oppassen is dan wat minder. Vakantie ook voor José zou je kunnen zeggen.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten