Had ‘Kaaie Kaatje’ losse handjes?

Bij familieonderzoek kom je zo af en toe een verhaal tegen dat op zijn minst ‘aardig’ mag worden genoemd. Neem nou het verhaal over ‘Kaaie Kaatje’. Het gaat over een van de kinderen van Gerard van Son en Anna Rubbens. Het is dochter Catharina, die op 10 maart 1879 werd geboren en als Cato van Son door het leven ging. Ongetrouwde Cato, of Kaatje, was kosteres van de R.K. Brigidakerk in Bavel. In onze familie werd gefluisterd dat er iets was gebeurd met een kapelaan. Ik was juist journalist af toen ik het voor het eerst hoorde, maar belde toch de pastoor in Bavel om er het fijne van te weten te komen. “Ze was een kaaie”, zo liet meneer pastoor C. Riemslag (overl. 1997) op 30 december 1985 telefonisch aan mij weten. Een ‘kaaie’ ofwel geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Volgens de pastoor had ze zelfs gevochten met kapelaan Frans Martens. Over de reden daarvan wenste de pastoor helaas niet verder uit te wijden. Maar dat het heel wat stof heeft doen opwaaien, is zeker. De pastoor wist zich immers in 1985 nog onmiddellijk het gebeurde met de kosteres te herinneren... Je kan je er van alles bij voorstellen, zeker ook met de wetenschap van het gedrag van een aantal geestelijken, zoals wij dat anno 2014 inmiddels weten. Een interessant verhaal is het in elk geval. Hoe het afliep? Toen ‘kaaie kaatje’ kosteres af was, ging ze op 15 februari 1943 bij haar zus Marie wonen aan de Valkenierslaan 62 in Breda. Kaatje bleef vrijgezel. De man van Marie, Bernard Verstijnen was op 27 juni 1941 overleden. Zo waren zij beiden niet alleen. Op 13 april 1959 stierf Cato van Son op tachtigjarige leeftijd. Ik weet niet of ‘Kaaie Kaatje’ in de hemel gekomen is….. Ze durfde in elk geval Kapelaan Martens te trotseren. Geen vrouw om zonder handschoentjes aan te pakken, lijkt mij.
(Bron: 
familiearchief f.v.son
Overlijdensregister Breda, 1959, akte 301, 13-04-1959, Breda).
Illustratie: 'Kaaie Kaatje' is niet meer!