Jan Jansen van Son ging op de laatste dag van februari in 1642 in ondertrouw met Wouterken Cornelissen. Ze trouwden op 11 maart. Maar er was toch een behoorlijk vuiltje aan de lucht. De pastoor heeft de jonge echtelieden en wederzijdse vaders flink op hun donder gegeven.
Het was namelijk verboden om in de ‘verboden tijd’ te trouwen. Ik pak er de aantekening in het katholiek trouwboek van Goirle over ondertrouw en huwelijk van Jan Jansen van Son en Wouterken Cornelissen nog even bij. Die bevat interessante informatie. In het latijn en mijn kennis die taal blijft beperkt tot wat ‘kerklatijn’ dat ik onthouden heb uit mijn misdienaarstijd. Een bevriend kenner van het Latijn én van strenge kerkelijke regels, die toen golden, zorgde (waarvoor dank!) voor de exacte vertaling van deze inschrijving:“1642. Laatste februari. In ondertrouw na scherpe verwijten vanwege de huidige gesloten tijd, Jan Janssen van Son en Wouterken Cornelissen van Tilburg voor Cornelius Wouters en Denijs Theunissen van Alphen, en met verkregen dispensatie van de gesloten tijd na 3 afkondigingen gehuwd 11 maart voor Cornelius Wouters en Johannes van Son, ouders.” De ‘gesloten tijd’ is volgens Hoevenaars de tijd van de advent en de vasten. In die tijd was het volgens kerkelijk recht verboden om een huwelijk te sluiten. Daarom was dispensatie nodig. Waarom ze dan toch toen juist trouwden? Hun eerste kind wordt pas 1 jaar later in februari geboren. Maar goed. Ze trouwden. Soms kan de liefde niet wachten!
(Bronnen: DTB Gle, R.K. doop-, trouw- en begraafboeken van Goirle, 1639-1810 deelnr. 7, 07, doop-, trouw en lidmatenboek. 364 DTB Gle inv. 1. pag. 1v.
Dhr. J.Hoevenaars, Gilze zorgde voor de vertaling van de tekst en gaf uitleg over ‘de verboden tijd’ in relatie tot het Kerkrecht in de R.K. kerk.
Illustratie: trouwinschrijving Jan Jansen van Son en Wouterken Cornelissen 1642.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten