Bijna tegelijkertijd

Je komt hier natuurlijk wel eens iemands bekends of een familielid tegen, maar dochter Elke en zoon Pieter hebben elkaar precies misgelopen met hun gezinnetjes in de regio van de Gorges du Verdon. Al zwemmend en waterfietsend moeten zijn zowat langs elkaar heen gevaren zijn. Ze waren er op dezelfde tijd en deden dezelfde dingen. Ze wisten dat ze vakantie vierden in de buurt van elkaar. Nou ja, op zo’n uur minimaal rijden van elkaar. Ik kan je de foto’s natuurlijk niet onthouden. Daan, Robyn en Luuk op de voorplecht, en Cas en Sem met reddingsvest. Afijn kijk zelf maar. Inge en Bram, Emma en René waren neergestreken in Arcachon een stuk ten zuidwesten beneden Bordeaux. Ook zij genieten met volle teugen van de lekkere weersomstandigheden.

Verre verjaardag

Oma José en ik hebben gevideobeld met Cas. Die was jarig. Hij werd 9 zoals je kan zien. Er er werden net zoals hier vriendjes uitgenodigd en taart gegeten. Ze hebben het naar hun zin allemaal. Cas kon niet wachten om Opa te bellen met zijn eigen mobieltje.

Naar Sven

Vakantie, dus redelijk rustig op de weg. Nou vergeet het maar. Maar we reden net de goed kant op, op weg naar kleinzoon Sven en zijn papa en mama. Oma heeft lekker veel met hem kunnen spelen en ook hij was tevreden. Moest zijn nieuwe auto laten zien, vertellen van de vakantie en vond het een feest dat wij boterhammetjes mee aten. Gezellig. Daarna voor de spits weer naar huis en op de terugweg was er bijna van Hank tot Gorinchem file voor de brug bij Gorkum. Bij ons was het rustig.

En de rest

De rest van de week bestond uit hitte en dat betekende ’s morgens een fietstocht naar ons bankje in de Biesbosch. De middag betekende rust en alles potdicht. Ventilatoren aan en luieren met een waterijsje of slokje koel drinken. Wij komen de tijd wel door. Morgen komt weer een kind met gezin terug in Nederland. Het begin van de periode waarin straks alles weer normaal zal zijn. Ik hoop het nog lang mee te maken.

(Bron: familiearchief f. van son).