Het zal niet zo vaak voorkomen, denk ik. Dinsdag ging ik samen met José op visite bij mijn oppasmeisje, dat een kleine zeventig jaar geleden op mij paste, toen ik nog een baby en peuter was. Na behoorlijk lang zoeken, had ik ze eindelijk gevonden. Janny. Toen heette ze met haar meisjesnaam De Groot, later na haar huwelijk met Bert, Janny Lankhuijzen-de Groot. Ze woonde als meisje van zo’n 12 jaar toen tegenover ons aan de Ginnekenweg. Wij hadden daar een groentenwinkeltje. Mijn vader en moeder waren daar druk mee en waren blij met iemand, die met mij in de kinderwagen ging wandelen en zo. Nu woont ze op de Klundert.
Janny
Janny was toen een jaar of 12 en paste veel op mij. Dat deed ze graag, zo vertelde zij ons afgelopen dinsdag. Ze kon zich mijn krullenkopje nog goed herinneren ,zo bleek. Ik leerde nog wat meer uit haar herinnering: “het was armoe troef en je ouders werkten erg hard. Ik kreeg voor het oppassen een paar bananen. Er zat soms een plekje aan, maar het was heerlijk”. Ze vertelde ook, dat haar moeder het maar niks vond, als ze met mij in de kinderwagen naar de stad ging. “Maar dat ging in die tijd nog best hoor”. Janny bleek erg blij met ons bezoek. Ze is al even in de tachtig. José maakte een foto van ons tweetjes. Die wil ik je niet onthouden. Ze vroeg ons, of we toch zeker nog eens terug zouden komen. Ze had het erg gezellig gevonden. Wij ook. José stelde haar alvast een uitje in het vooruitzicht om bij ons te komen genieten van de kookkunst van José. En jullie weten wat dat betekent. Gezellig om zo eens even leuk te kunnen kletsen.
Museum
Na de weekendtrip naar de Drunense Duinen togen we donderdag naar de Dali-tentoonstelling in het Noord Brabants museum. Best aardig. Jammer alleen, dat het voor het merendeel over zijn reclame-activiteiten ging en minder over zijn kunstwerken. Wel een foto-overzicht van zijn leven. We hebben boven ook nog gekeken naar de tijd van Breughel en werken van en over Vincent van Gogh. Uiteraard kon koffie of thee met een Bossche Bol niet ontbreken. Moe ging ik donderdagavond na de Raadsvergadering en vrijdagochtend was het weer artikelen schrijven voor de Langstraat. Eigenlijk heb ik het nog nooit zo druk gehad als nu. Maar leuk is het wel. Jammer is dat ik weer een wondje op mijn voet heb. Misschien is dat ontstaan door het heuveltje op heuveltje af in de Drunense Duinen, maar het kan ook zo maar ergens anders ontstaan zijn. Belangrijker is, dat het zo snel mogelijk overgaat.
Weekend
Het weekend staat in het teken van het straatfeest, georganiseerd door onze overburen schuin tegenover ons. Die zijn nieuw in de straat en vonden het leuk om zo kennis te maken met alle straatbewoners. Natuurlijk deden ook wij mee. Een gezellige middag en een barbecue samen. Zal best leuk worden, verwachten wij. En een blik op mijn agenda leert, dat het ook volgende week weer erg druk wordt!
(Bron: familiearchief f. van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten