Weer een gevarieerde en fijne week. Wij werden zondagochtend vroeger dan normaal, verrast door de komst van onze drie dochters Inge, Meike en Elke en ook Cas en Sem kwamen mee. José wist het natuurlijk. Ik had nog een cadeautje tegoed voor mijn zeventigste verjaardag. Dat wist ik wel, maar nee, ik wist echt niet wat er bedacht was. Het viel bij mij in zeer goede aarde. Uiteraard zat José ook in het complot. Zij had het oude materiaal aangeleverd. Het ging om de oude filmpjes, die ik, -jaren geleden-, met de filmcamera van vier van onze vijf kinderen had gemaakt. Helaas staat Elke daar niet op. Dat is wel erg jammer. We hebben van haar enkel veel foto’s. Elke kwam pas zo’n 7 jaar nadat Pieter geboren was. ‘Nakomertje’, zeggen de mensen. De filmpjes, ik denk ‘super 8’ werden nu als cadeau voor ons gedigitaliseerd. Zo zaten José en ik zondagochtend en een stukje van de middag de heerlijke oude filmpjes te bekijken. Dat was genieten en terugkijken naar het vakantiehuisje ‘met de handige deuren’ in Haamstede, de bootreis naar Engeland met de Olau Brittania vanuit Vlissingen naar Sheerness met bezoekjes aan Canterbury, Sandwich en Deal. Londen stond toen ook op ons lijstje, maar dat was in verband met IRA-aanslagen toen te gevaarlijk, zo herinner ik me. En natuurlijk staan vier van onze kinderen er op als baby, peuter en kleuter. Een prachtig cadeau. Mooi voor nu en voor het familiearchief voor later.
Kennismaken
In onze straat hebben in de afgelopen periode diverse nieuwe bewoners hun opwachting gemaakt. Je knikt af en toe, als je ze tegenkomt. Dat was voor een paar nieuwkomers niet voldoende. Ze organiseerden een straatbarbecue. Iedereen deed mee in onze doorgaans rustige straat. Er was maar één gezin op vakantie. Het werd een erg gezellige kennismaking. In verband met corona werden vanzelfsprekend geen handen geschud, maar de onderlinge gesprekjes waren er niet minder hartelijk om. Voor de jongere kinderen waren er diverse spelmogelijkheden en de barbecue was uitermate goed verzorgd. Voor herhaling vatbaar zo’n jaarlijkse bijeenkomst. Daar was iedereen het over eens.
Dokter
Gezondheid en ik blijft een wankel evenwicht. Na jaren heb ik nu weer een wond op mijn voet. Ontstaan door het lopen waarschijnlijk. Na telefonisch contact met de huisarts vorige week, ben ik dinsdag toch maar even langs gegaan en ook gisteren ter controle. Volgende week maandag weer. Je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Een bacterie of ontsteking is immers snel gekomen, maar het duurt vaak veel langer, voordat het weer genezen is.
Waardeloos
Waardeloos, die Olympische Spelen. Geen sfeer, geen publiek en nu al handenvol besmettingen bij sporters die jaren naar dit evenement toewerkten. Tel daarbij op de wedstrijden op onmogelijke tijden en ik kom tot de conclusie dat ik erg weinig zal zien. Jammer. The show must kennelijk kost wat kost go on. Dat eeuwig misselijkmakende geld hé…. En nu maar wachten op de volgende golf……
(Bron: familiearchief f.van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten