De eerste keer...

Voor het eerst dit jaar zijn we met een van de kleinkinderen er met de scootmobiel en de fiets op uit getrokken. Dinsdag om precies te zijn. Lekker weer, zon en een aangenaam temperatuurtje. Dan kan het dus. Cas mocht mee. Hij is immers samen met zijn broertje Sem de enigen die nog niet naar school gaan. Sem is nu nog net te klein om mee op de fiets te gaan. Misschien is hij in het najaar wel zo ver.

We kozen dit keer voor de dorpsboerderij en het klauterwoud in Waspik. Het zijn alle twee leuke tripjes . die zo dicht bij elkaar liggen, dat ze zelfs met de scootmobiel haalbaar zijn. Voor Cas is dat erg leuk, want zowel voor dieren in een kinderboerderij en sjouwen met takken en met water in het klauterwoud  kun je hem als het ware ’s nachts wakker maken.

Op de heenweg, uiteraard via het halvezolenpad, zat Cas voorop de scootmobiel. Hij praat dan honderduit over alles wat hij ziet aan de kant van en ook op de weg. Graafmachines en tractoren, maar ook uiteraard de paarden en koeien en geiten. Zelfs de eendjes ziet hij en vertelt mij waar ze mee bezig zijn. Ook de nestjes in de bomen hebben zijn aandacht.

Hij pakt –eenmaal aangekomen in de boerderij-, onmiddellijk de bezem om te helpen schoon te vegen. Dat zal hij van Opa Jos hebben waarschijnlijk. Die kennen ze allemaal bij de kinderboerderij. Ze kennen hem overigens bijna overal in Waspik, zo blijkt. Cas weet ons ook te vertellen wat konijntjes en cavia’s eten en wijst ons ook op de andere dieren.

Cas geniet en weet precies te vertellen, dat de scholen naast de boerderij de scholen zijn van zijn nichtje Suus en neefje Loek. Als Cas eenmaal iets weet, dan laat hij dat nooit meer los, zo lijkt het.

Hij vertelt me meteen ook over ’t Polderke van opa Jos, waar hij vaak mee naartoe gaat. Aan praten geen gebrek. Woensdag waren Cas en Sem ook bij ons. Dan passen we altijd op die twee. Sem kan- als het aan hem licht- de hele dag eten. Maar oma past wel op, dat hij niet te dik wordt. Cas speelde ’s middags in de achtertuin. Hij was de winkelmeneer en oma en ik kwamen natuurlijk als klanten een paar dingen bij hem kopen. Aan het eind van de middag was hij zo moe, dat hij even tegen mij aan zittend, prompt in slaap viel.

Donderdagmiddag toen mijn scootmobiel was nagekeken, pasten we op Robyn. Zij speelde het liefste binnen, ook met het winkeltje.  Aan het einde van de middag pikte papa Pieter haar weer op. 's Middags was ook Anouk met een vriendinnetje nog snoep komen halen. 

En dan staat nu Pasen voor de deur. Donderdagavond nog even de ‘Passion’ bekeken. Op een van de komende dagen in het weekend komen de kinderen en kleinkinderen op de koffie en eitjes zoeken. Tijdens de andere dag hopen we weer op goed weer, zodat we samen een ritje kunnen maken met de scoot en de fiets in de zon en met die aangename temperaturen.  Van mij mogen ze blijven. Iets warmer mag ook nog.

(Bron: familiearchief f.van son: voorjaar 2019)