Proefkonijn; ronduit vervelend…

Soms is het erg lastig, om niet te zeggen ‘ronduit vervelend’ dat ik drie keer per week ’s middags naar de fysio moet. Vooral als een van de kleinkinderen je heeft uitgenodigd om juist die middag naar de musical te komen. Ik geloof dat hij diskjockey speelt in dat schooloptreden. Het gaat om onze Joël. Nog eens het oudste kleinkind ook! Ik moest gisteren verstek laten gaan. Geërgerd, want zeg nou zelf: ik mag toch best zeggen, dat ik 13.00 uur voor een dergelijk optreden nou ook niet direct een tijdstip vind waarover door het onderwijzend personeel is nagedacht. Ik denk dat er toch nog heel wat opa’s, oma’s, tantes en ooms op die tijd gewoon nog werken. En een tweede ding waarover ik toch even moest nadenken, was het feit dat ook de ouders van de acterende kinderen op een ander tijdstip moesten komen. Dus niet vol trots met oma, opa en tantes samen. Blijkt het dat de uitvoering gistermiddag ook nog eens niet meer dan een generale repetitie was………. Hoe verzinnen ze het. Een beetje invoelend vermogen, is kennelijk niet direct hun sterkste punt op die basisschool. En naturlijk de regelgeving. Ach !
Hoe dan ook, ik moest verstek laten gaan gistermiddag. En dat vond ik niet prettig. Ons Joël staat nu immers op de rand van de wissel naar een andere school. Met echte lesuren, verschillende lokalen en verschillende leraren en leraressen. Op zo’n school waarop ik zelf lesgeef. Je kent ze wel die grote scholen met hordes jongeren met daartussenin die 'brugwuppen' die met zo’n boekentas lopen te zeulen…... Die tas krijgt hij overigens van ons. Voor zijn goede overgangsrapport. Want je moet toch goed beslagen ten ijs komen op zo’n nieuwe school. Joël gaat het wel maken daar, denk ik.  Als hij tenminste zijn best blijft doen, ook als puber! 
Nog even terug naar de musical: ik moet het dus doen met enkel de foto’s. Dat blijf ik jammer vinden. Maar ik wil ze jullie  – met dank aan onze fotografe- niet onthouden natuurlijk. Pleister op de wonde: het ging erg goed bij de fysio…. Heb ik toch nog ergens een goed gevoel aan overgehouden met dit prachtige weer. 
(Bron: familiearchief f. van son: eindmusical Joël, 2015).