Noodgedwongen een kleintje

Deze week noodgedwongen een klein weekendbericht. Ik ben eind vorige week gegrepen door een virus en dat betekende dat ik enkele dagen ’s morgens op de bank hing en ’s middags al op bed lag en ook ’s avonds vaak al voor achten mijn bed moest opzoeken. Weinig plezier dus. Hoesten en proesten en af en toe koorts. Mijn weerstand is natuurlijk niet erg hoog en daarom had ik ook weinig bij te zetten. Gaandeweg de week verbeterde het een beetje, zodat ik José in elk geval de boodschappen niet op de fiets hoefde te laten doen in de regen. Met het oog op twee van onze dochters, die opknappen op dit moment, leek het ons niet verstandig om de kinderen nu uit te nodigen om met de kleinkinderen de sintcadeautjes bij oma te komen ophalen. Gezondheid gaat voor alles. Ik wil mijn dochters nu niet opzadelen met een eventueel nog resterend virusje. Vandaar een kort berichtje deze week. Volgens de tamtam waren ze allemaal dik tevreden met wat Sint en Piet thuis gebracht hebben. Cas stuurde zelfs al een berihctje met een foto van zijn mooie sintcadeau. We hebben inmiddels al een oplossing gevonden. Voor Inge en Bram en de meiden was dat niet nodig. Zij hebben ons op kerstavond uitgenodigd en krijgen dan gezellig hun cadeautje. De andere kinderen komen op zondagmiddag 15 december met de kleintjes naar oma en opa. Jammer dat Tara moet werken. Ik hoop ook dat Elke mee kan komen, maar dat blijft natuurlijk afwachten. Maar gelukkig is iedereen weer thuis.

(Bron: familiearchief f. van son)