Drie onderwerpen deze week: e-cyclisme, Jip en Janneke en het gedoe rond het corona-vaccin. Ik merk dat ik ouder word, maar ik ben niet gek. Vooral begin deze week werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik zette ’s middags de belgische televisie aan omdat ik had gezien dat er een uitzending van het WK was voor vrouwen en mannen. Het ging over ‘cyclisme’ en dat betekent dat het over mijn favoriete sport wielrennen gaan. Toen ik het opzette zag ik in mijn beleving een computerspelletje. In een namaaklandschap met zelfs een lange ‘glazen’ buis onder het wateroppervlak. Een aantal door elkaar wriemelende poppetjes ‘fietsten’ over een parkoers met hellingen en een echte klim op het einde. Je kon er als renner of renster zelfs voor kiezen om gedurende 15 seconden tien kilo lichter te worden…. Leuk voor als je moet klimmen, dacht ik nog. Het ging om ‘Zwift e-cycling WK’. En er deden zowel bij de dames als de heren enkele mij bekend in de oren klinkende namen mee. Die profs moesten thuis op de rollen het parkoers afleggen. De eerste won. Dat was in elk geval normaal. Voor mij is dit niet wielrennen, zoals ik het waardeer, terwijl de deelnemers zich toch thuis uit de naad fietsen. De belgische commentatoren waren dezelfde als bij de grote ‘echte’ koersen. Ik dacht nog dat het vanwege enkel corona was, maar mijn oudste zoon werkte, zo begreep ik, ook thuis met zwift. Hij komt zelfs in de rangschikking voor. Wordt dit dan het wielrennen van de nabije toekomst? Ik hoop het niet. Voor mij blijft het een computerspelletje en op mijn laptop doe ik geen spelletjes. Enkele jaren geleden nog wel. Tetris bij voorbeeld; die verschillende figuren in elkaar passen totdat je een ons weegt. Maar Fifa was aan mij niet besteed, laat staan al die oorlogsspelletjes. Aan die laatste heb ik een gruwelijke hekel, net als die voor mij stompzinnige filmpjes met helden als vliegende mannen en vrouwen die onmogelijk dingen kunnen doen. De agressiviteit straalt er soms van af. Toch zijn er heel veel die daarop kicken.
En tegelijkertijd moeten Jip en Janneke-boekjes uit de bibliotheek, omdat ze uit de tijd zijn. Dat klopt, ze passen niet bij die steeds agressiever wordende filmpjes. Voor mij mogen Jip en Janneke blijven. Ze hebben gelukkig niet enkel voor mij eeuwigheidswaarde. Ik lees ze net als diverse andere boekjes, ook over Sesamstraat bij voorbeeld nog steeds voor aan de kleinkinderen, die er met plezier naar luisteren, net als onze eigen kinderen destijds. Zou dat mede aan hun opvoeding liggen, over wat normaal is? Mijn jongste kleinzoon geniet nog steeds van kinderliedjes, ie ook onze kinderen nog kennen en leerden. Begrijp me goed, veranderingen zijn niet per definitie slecht en ook niet tegen te houden, maar als er op tv wat eng over boeven wordt gepraat of het wordt op een andere manier te agressief of al te spannend, dan haken de jongste kleinzonen af. “Andere opa”, zegt Sem dan. Of hij gaat spelen met bouwblokken, auto’s of garage. En dat vind ik wel net zo prettig. Dan toch maar liever nog wat ouderwets. Brandweerman Sam en Paw Patrol vinden ze wel leuk om naar te kijken. Dat is toch ook modern.
En dan nog een paar woorden over het corona-vaccin, het derde onderwerp deze week. Normaal duurt ontwikkelen van een vaccin jaren, sommigen worden al jaren ontwikkeld en zijn er nog niet. Nu speelde geld geen rol en kan ineens in een vloek en een zucht een vaccin op tafel komen. In Rusland doorliepen ze gewoon niet de voorgeschreven stappen en vaccineerden al, voordat er officieel een vaccin was goedgekeurd. Spoetnik V heet dat vaccin. Haastwerk is zelden goed, heb ik altijd geleerd. Ik ben dus nog lang niet om, om mij snel te laten vaccineren, met welk vaccin dan ook. Die twijfel werd gisteren nog wat groter. De farmaceuten Sanofi en GlaxoSmithKline (GSK) hebben een tegenvaller te verwerken gekregen bij de ontwikkeling van hun coronavaccin. De resultaten van het vaccin bij oudere patiënten zijn minder goed dan gehoopt. Daardoor moet het vaccin terug naar de tekentafel. Het zal op zijn vroegst pas eind 2021 beschikbaar komen. Dat is één. Twee: Pfizer weigert het patent van zijn coronavaccin te delen. Daarmee houdt de Amerikaanse farmaceut het alleenrecht op de productie ervan. In tegenstelling tot AstraZeneca de brits-zweedse farmaceut. Die heeft een vaccin dat maar 70% goed werkt. Weet je wat, dacht men daar, we gaan onderzoeken of we met dat russische vaccin kunnen samenwerken. Waarschijnlijk omdat anders te veel woekerwinst op het vaccin verloren gaat. Ik zie alle farmaceuten nog steeds als geldwolven. Die de prijs kunstmatig hoog houden. Er zal en moet meegedraaid worden met de massa-aankopen van de EU. Vind je het heel erg dat ik die vaccinlobby niet vertrouw. Me dus voorlopig ook niet laat inenten en zelf zo voorzichtig mogelijk blijf omdat ik in een fikse risicogroep zit. Dat, of dat EU-bureau die vaccins nu goedkeurt of niet. ‘His masters voice’ en te doorzichtig allemaal. De onderzoeksjournalistiek komt waarschijnlijk snel met berichtgeving, hoe het allemaal werkelijk zit en werkt. Ook de ‘zorg’ is niet warm te krijgen voor inenten. Dat zegt toch ook voldoende. De coronabestrijding rammelt – waarschijnlijk weer dankzij bakken met geld-, aan alle kanten.
(bron: familiearchief f.v.son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten