"Komen jullie zaterdag om half 12 naar ons thuis, ik heb een Kerstoptreden!", zo vroeg kleindochter Anouk. Natuurlijk komen opa en oma dan. Oma neemt dan een ‘kleinigheidje’ mee voor Anouk en uiteraard ook voor Youri. Wat moesten we ervan verwachten? Thuis, zowat op elke verjaardag hebben Renée of Anouk wel een ‘optreden’. Ze doen dan een dansje of zingen iets. Maar een kerstoptreden thuis…. Nou, dat was heel wat anders. Anouk is bij de dansgroep ‘Fuse’ in Raamsdonksveer. Diverse leeftijdsgroepen van haar club hadden een kerstoptreden in Terheijden. Dat werd via youtube op televisie te bekijken. Ik moet zeggen, op het geluid na was het erg leuk en zeker om Anouk enthousiast te zien dansen. Ronald en Meike hadden voor kleine hapjes gezorgd en voor thee of koffie. Samen, oma Vera was er ook, hebben we genoten van het optreden. Uiteraard hebben we gewacht tot zij thuiskwam en hebben haar met applaus ontvangen natuurlijk. Zo kan een optreden ook. Jammer dat je er niet lijfelijk bij kan zijn in Coronatijd, maar dit is toch een goed alternatief.
Aan het begin van deze week viel Youri op school. Hij heeft daarbij sindsdien behoorlijke averij opgelopen aan zijn nog jonge gebit. Veel pijn en ellende. Hij durfde niet te eten of te drinken. Uiteraard ging Oma José een paar keertjes op ziekenbezoek. Gelukkig kon de tandarts zijn werk doen na een paar dagen en durfde Youri voorzichtig weer iets te eten en te drinken. Ik heb echt met mijn vriendje te doen. Ik zag hem gistermiddag alweer voetballen op het pleintje voor hun huis. Even oppassen bij Sem, zodat José mee kon om luxaflex op te halen.
Dit weekendbericht heet niet voor niets ‘op de bank…’. Dat is namelijk mijn uitje in deze tijd. Ik blijf met het oog op corona binnen op de fysio na. Ik ben druk aan het werk voor mijn stamboomonderzoek en voor ‘mijn’ pagina over plaatselijke politiek in ons weekblad De Langstraat. Uiteraard -en dat is gelukkig- kunnen we nog oppassen op onze, voorlopig nog, jongste kleinzonen. Donderdag kwamen ze een hele dag bij oma José en opa Frans spelen. Het was echt gezellig. Die Sem kan alles vertellen wat hij wil en zijn grotere broer moet af en toe echt uitkijken voor de kleine boef.
Tussen de bedrijven door ga ik dus de deur uit, een keer per week naar de fysio. Dat wordt vanaf 4 januari weer twee keer, na mijn operatie. Daarnaast vaak nog enkele uurtjes ’s middags naar bed en anders toch op de bank. Even een uiltje knappen of een ‘selfie’ maken alsof ik slaap, of lezen in een leuk en goed leesbaar boek, dat ik van Bram en Inge onlangs kreeg.
José is er weer in geslaagd om geheel volgens de coronaregels de kerst te regelen. Het gezin van Meike en Ronald komt Eerste Kerstdag, Dat van Elke en Wouter Tweede Kerstdag en Tommy, Nienke en ons kleinkind-in-wording komen op zondag, of Derde Kerstdag als je wil. We kijken er allemaal al naar uit. Pieter en Tara kunnen niet, want Tara moet tijdens de Kerst werken in de zorg. Niet enkel in het Huntingtonhuis, maar ook bij andere vestigingen. Wie zei dat de zorg geen tropenuren hoeft te draaien... Ook Inge en Bram blijven thuis. In plaats van hun komst, gaan we op de verjaardag van Renée bijna eind dit jaar, op uitnodiging bij hen brunchen. Onze dagen zijn goed en gezellig gevuld. Gelukkig hebben we maar vijf kinderen…. Oh ja, ik zou het haast vergeten. NAC won met 3-0 van Volendam. (Bron: familiearchief f.van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten