Als je niet eet....

Dinsdagavond heb ik even stil en zonder geluid op de bank gezeten. Het was nodig. We hadden –met dank aan de onderwijsstaking- onze kleindochter Robyn in de oppas. Ze kan ontzettend goed spelen, maar praat de hele dag honderduit. Werkelijk de hele dag aan één stuk door. Op zich zou dat geen probleem moeten zijn, ware het niet dat onze ‘haaibaai’ steeds maar vragen blijft stellen en als je niet snel genoeg antwoordt, dan komt ze naar je toe om te vragen of je niet gehoord hebt dat ze iets vroeg. En ook dat kan ze gewoon minutenlang volhouden.  Ze heeft nog gelijk ook! Maar bewerkelijk is het wel. Je moet voortdurend van rol verwisselen. De ene keer ben je baby en moet je op commando een paar minuten huilen. Daarna weer eten, want, zo laat ze weten: “als je niet eet, dan wordt je niet groot”. Ze blijft net zo lang doorgaan totdat je dat ook doet. De andere keer, nauwelijks een halve minuut later ben je een wildvreemde meneer aan de telefoon, of je moet praten als een kikker of je bent iemand anders, die in het fantasieverhaal van Robyn voorkomt. Oma José en ik zijn zowat horendol geworden.  Wat een energie. Maar gezellig was het wel! Als zij komt, dan worden meestal de poppen van stal gehaald. Die moeten dan aan- en uitgekleed worden en als er een knoopje moet worden gelegd, dan moeten opa of oma dat doen.  Als papa ze gebracht heeft op weg naar zijn werk, zo tussen acht en half negen, dan eet ze eerst met smaak haar boterhammetje dat Oma traditiegetrouw klaarmaakt. En daarna is het spelen, de hele dag door. En haar mond stat geen minuut stil. Een mooi intermezzo was ’s middags de komst van Tante Meike en Youri. Per slee natuurlijk. Je snapt dat de lange broek van Youri een beetje nat was geworden van de sneeuw. Die broek kon bij oma mooi op de radiator van de verwarming. Lekker warm voor als Youri weer naar huis zou gaan. Binnen kan je toch bij oma ook in boxershort spelen. We hebben immers vloerverwarming. Oma was gek genoeg om mee te spelen en neefje en nichtje op een dekentje door de kamer te slepen, tot grote vreugde van de kleintjes. Hoe ouder hoe gekker zeggen ze wel eens.... Woensdag was het weer de beurt aan Cas om bij oma te spelen. Hij ontdekte hoe leuk Bohemian Rhapsody van Queen is, (oma's lievelingsband) als de Muppets het ten gehore brengen. Donderdag was het even rust voor oma en opa en gisteren ging ik weer even ‘op visite’ bij  het Dongemond college. Mijn vriendin was er ook. Leuk om daar weer te zijn. Veel lijkt er niet veranderd.

(Bron: familiearchief f.van son. Robyn bij oma en opa).