zaterdag 25 februari 2017

Waar blijft de tijd......


Ik zat vanochtend op mijn sta-op-stoel om mijn –zo langzamerhand- traditionele weekenbericht te maken. De kamer rondkijkend viel mijn oog op een tekening uit 2001. Gesigneerd door de Tsjechische Stanislasa Bolse of Bolsen, zo meen ik te kunnen ontcijferen. Wat zou er van haar geworden zijn? Ik kon haar naam helaas niet terugvinden op mij bekende sites. Opgegaan in de historie, zullen we dan maar zeggen.
Toch had zij, volop bekijks én klandizie op de beroemde Karslbrücke in Praag. Zij zat midden op die brug vol overgave te tekenen. Veel mensen bleven een tijdje staan, want onder haar vaardige handen ontstonden echt prachtige kunststukjes.

Portrettekenen, dat was haar manier om – wie weet- haar studie te kunnen betalen of misschien in haar onderhoud te voorzien. Veel toeristen die over de brug in de richting van de Praagse Burcht slenterden, namen plaats op een klein krukje om te poseren. Voor een alleszins redelijk bedrag van 880 Kronen tekende zij je portret of maakte desgewenst een karikatuur.

Wij hadden al eens een dergelijk kunststukje gekocht in Venetië en besloten nu om onze jongste dochter Elke te laten vereeuwigen. Goed gelukt! Zo zag zij er in 2001 uit. Ze had niet eens moeite om stil te blijven zitten, totdat ze getekend was.

Toen wij dat jaar in Tsjechië waren, moesten we ook natuurlijk ook die beroemde Karlsbrücke over, die de oude stad met de Praagse burcht verbindt over de rivier de Moldau, die ze daar Vltava noemen. De eerste steen voor deze beroemde brug werd al in april 1357 gelegd, nadat de oude brug het begeven had. Natuurlijk zit er ook aan deze oude brug een speciaal verhaal vast. Door de mortel die voor de brug werd gebruikt, zou zelfs eiwit gemengd zijn om hem steviger te maken... De brug wordt door prachtige gotische torens ‘beschermd’. Ze noemen de oostelijke toren in Praag het mooiste gotische bouwwerk ter wereld. En ik moet toegeven, dat het een waar kunststukje is.

Op de Karlsbrücke staat een aantal beelden, waarvan dat van de priester Johannes Nepomuk nog echt het vermelden waard is. Elke inwoner van Praag en vele landgenoten gaan het beeld niet voorbij dan nadat zij de bronzenplaat met de naam Nepomuk gekust hebben, of minimaal liefdevol hebben gestreeld. Je kan zien aan de glimmende plaquette op het verweerde beeld, dat deze al in de 14e eeuw vermoorde priester zich ook nu nog in een grote schare fans mag verheugen. Waarom hij vermoord werd? Om precies te zijn, hij werd flink toegetakeld en vanaf de brug in de Moldau gegooid, waarna hij verdronk. Hij was biechtvader van koningin Sophia von Wittelsbach, gemalin van de wrede koning Wenceslas IV en weigerde aan de koning te vertellen of zij gebiecht had dat zij een minnaar had...........

Zo. Nu ben je helemaal op de hoogte. Best de moeite waard, die stad en zijn beroemde brug. Stanislasa zal er wel niet meer zitten om te tekenen, schat ik zo in.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten