Gistermiddag was ons jongste kleinkind Luuk een middagje bij ons. Het is een echte wijsneus. Hij observeert constant. Hij speelt zo graag bij ons, al is het maar een paar uurtjes. "Ik niet naar bed", laat hij weten, zodra hij binnen is. Hij blijft ook volhouden, -zo klein als hij is-, dat José “óma josé” is en niet de mama van zijn vader. Hij heeft zijn ogen niet in zijn zak, die kleine Luuk. Hij laat oma zien hoe opa het doet met zijn bril. Met een speciale speelgoedbril op zijn borst, komt hij laten zien en vertellen hoe ik altijd mijn bril draag. Hij blijft rustig onaangeroerd staan, als ik daarvan een foto wil maken. Hij praat honderd uit. Toen zijn moeder hem kwam brengen en naar haar werk ging, vulde hij snel aan, dat hij bij opa en oma bleef spelen. Bang dat hij op de fiets weer mee moest. Het was voor ons een gezellige afsluiting van de week. Een paar uurtjes oppassen is niet te belastend. We merken namelijk echt, dat we ouder worden.
Fit
Ik was de afgelopen week op diverse dagen niet fit. Last van mijn rug en gewricht van mijn knie. Spieren in mijn been verkrampen. Dat zeurt en kost erg veel energie. Ik heb er een paracetamol aan besteed, maar ik moet zeggen, dat het niet echt hielp. Ik heb duidelijk ook erg veel hinder van de hitte. Ik heb al eerder verteld, dat die ervoor zorgt, dat mijn energie als het ware wordt weggeslurpt. Als welkome afwisseling zijn we donderdag een flink eind gaan rijden naar Morres in Hulst. De hele dag bewolkt overigens. Geen zon gezien. José wilde dat graag weer een keertje. Heen via de Westerscheldetunnel en terug via de weg ten noorden van Antwerpen met als stopplaats Brecht om te tanken. Als je er toch langs komt, dan is de literprijs van 1.51,8 nog steeds aangenamer en in schril contrast met de benzineprijs hier. Ik heb in Hulst bij Morres in de rolstoel gezeten en inde winkel van Depot Zeven daar tegenover met José meegelopen. Het duurt een tijdje, maar ik merkte, dat ze ervan genoot. Dat is me alles waard.
Emma
Onze oudste kleindochter Emma is geslaagd voor de middelbare. Dat is een klein cadeautje waard. Het liefste gaat ze met José mee om zelf iets uit te zoeken. Dat ziet José ook wel zitten, want die houdt er niet zo van, als ze een cadeaukaart moet geven. In de loop van de ochtend gaan wij haar daarom thuis oppikken.
Schilderen
Komende woensdag gaat José naar Dordrecht om daar gezellig te schilderen met onze schildervrienden. Ik blijf lekker thuis genieten van de rust en de stilte na al die sportmanifestaties in de afgelopen maanden, al moet ik zegen, dat ik lang niet alles heb gekeken. Er zijn nog zat andere dingen te doen. Vervelen doe ik me nog steeds niet.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten