Youri staat dit
keer in het middelpunt. Maandag en dinsdag was het dan zo ver. Kleinzoon Youri
ging –eigenlijk speciaal voor opa- meedoen aan NAC Breda Soccer Camp. Een
tweedaags voetbalfeest op het complex van De Contreie in Oosterhout. En
natuurlijk kwamen oma en opa kijken naar de inzet en het plezier van Youri. We moesten eerst even bloed laten prikken en naar de huisarts. Hij
had ons ook al snel in de gaten en zwaaide uitbundig. Hij is ook meteen zo
hartelijk en toont uiteraard ook zijn nieuwe tenuetje, compleet met broek en
sokken van het NAC Soccer Camp. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik geniet, als ik
hem zo zijn best zie doen. Moeder Meike was er uiteraard ook en maandag was het
eigenlijk heerlijk voetbalweer. De zon scheen dinsdag wat al te uitbundig, dus
was het die dag dorstig weer voor de zwetende voetballertjes. Voor mij ook
dorstig, maar anderhalve liter per 24 uur is voor mij het maximum. Opvallend
was, dat er nauwelijks ouders of grootouders waren. De trainers bevestigden
mijn vermoeden: Kind dumpen en zelf weer snel weg. Zij zeiden het wat
diplomatieker. ‘Ze zien het als kinderopvang’.
Jammer. Ook die kinderen hebben behoefte aan dit soort aandacht. Gelukkig
was het de tweede dag aan het slot iets beter. Toen waren er wat meer ouders.
Toen kwamen ook twee voetballers van NAC 1 en dat betekende op de foto,
handtekeningen zetten en natuurlijk vragen stellen aan de voetballers. Aan het
slot kreeg elk voetballertje een medaille en een certificaat van deelname. Dat
kan weer op zijn kamer. Youri weer gelukkig. Hij is immers een en al voetbal.
Nog meer
Er is nog meer
sport. Zoon Pieter kwam dit keer gezellig samen met mij de moeilijke touretappe kijken op woensdag en gelijk
lekker mee eten natuurlijk. Spinazie schafte de pot en alles ging schoon op.
Laat dat maar aan Pieter over. Hij eet nog net zo veel als toen hij nog thuis
woonde en looft nog altijd zijn moeders kookkunst. Woensdagavond kwam mijn
broer Marco met zijn vrouw Dineke op visite. Bijgepraat en een afspraak gemaakt
om elkaar weer periodiek te zien. Ook dat was de moeite waard. We steken alleen
nog maar tijd in leuke dingen. Een drukke dag al met al.
Dus ook tijd genomen voor een kersenhofke met kersensap of koffie op de kersenboerderij en nog maar 'even' gaan lunchen bij de Abdij van Postel. Dat is heerlijk rustig onder het groen, mooi plekje om even met elkaar te praten. Een ijsje bij Enzo is erbij ingeschoten deze week. Onderzoek
Van familieonderzoek
komt nu niet veel. Dat is gebruikelijk in de zomer. Ik lees zo nu en dan wel
weer iets nieuws op mijn mail of in de lectuur. Dat sla ik uiteraard op, maar
ik hoop dat ik het verderop in het jaar nog wel kan uitwerken. Mijn familieboek
is nog niet verder afgewerkt. Ik ben nu bij het gezin van zoon Tommy. Ook dat
moet nog komen. Ik moet er de tijd voor vinden en nemen.
(Bron:
familiearchief f. van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten