Ondanks alle
beperkingen in verband met het Corona-virus gaan we gewoon door. Van mijn
fysiotherapeut heb ik een uitgebreid oefenschema gekregen, dat me moet helpen
om mijn spieren in conditie te houden. Tot nu toe bleef ik al binnen, dus lopen
was er nauwelijks bij. Ik heb nu een stapeltje oefeningen die de spierkracht
weer voldoende terug moeten brengen en mijn houding in orde houden.
Woensdagmiddag kwam Cas
zijn nieuwe step laten zien. Sem zat nog steeds -niet begrijpend- in zijn
wagen. Waarom gaan we niet spelen, zie je hem haast denken. Erg verdrietig vind
ik dat en ik voel me vooral ook zo machteloos. Wel blij om ze te zien
natuurlijk. Oma José kookte wel deze week. Voor Cas en Sem en papa en mama
‘nasi’ en voor Youri en Anouk en hun ouders Lasagne. Ze kan het toch niet laten
om te zorgen. Fijn hoor! Ze bracht het zelf weg. En ze waren allemaal
dankbaar! “bedankt voor de nasi en de
groeten van Cassie”, grapte de kleine.
Dus wij aten
vanzelfsprekend deze week ook nasi en lasagne en ik eet vooral veel fruit en
drink sap van zelfgeperste sinaasappelen. Alles in het kader van de broodnodige
vitamientjes. Cas ging een keertje bij Youri spelen in de achtertuin en wij
deden weer een paar video telefoontjes met enkele kinderen. Zo kregen we ook
voor het eerst zicht op de mooie nieuwe beugel van Renée en merkten we dat ook
Emma het goed maakt. Na een berichtje naar Pieter zag ik aan de reactie, dat
het ook in zijn gezin goed gaat. Daar werkt Tara in de zorg. Een van de helden
dus. Het gezin van Meike en Ronald en dat van Elke en Wouter brachten ons ook
weer een gewaardeerd bezoekje en ze bleven op afstand, al wilden de kinderen
echt wel anders.
Intussen ben ik wel dagelijks
bezig met mijn artikelen en vooral het inkorten daarvan, voor de Langstraat. Ik
wil graag zo veel mogelijk nieuws kwijt, ondanks dat de Bergse Raad niet echt
bij elkaar komt. Er is nieuws en informatie meer dan voldoende. Maar de ruimte
voor mijn pagina is beperkter dan anders. Dat komt omdat meerdere weekbladen
gekoppeld worden. Zal zonder twijfel te maken hebben met gebrek aan ander nieuws
over sport- en maatschappelijke activiteiten in de gemeente dankzij de
corona-maatregelen. Maar zal zeker ook ingegeven zijn door minder
reclame-inkomsten. Jammer maar wel begrijpelijk.
Ik ga ondertussen,
ondanks na een computercrash met een office-programma’ uit 2010, door met mijn
boek, nu al zo rond 485 pagina’s. Na veel contact en een hulplijn met meer dan
een handvol keuzemenu’s elke keer van Microsoft, ben ik er nog altijd niet in
geslaagd om mijn zelf betaalde office 365 home premium weer te downloaden. We zullen
het er maar mee moeten doen kennelijk.
Mijn boek vordert intussen
desondanks goed. Daarnaast heb ik deze week, mede dankzij José, het
familiearchief deels op orde gebracht. Honderden foto’s en documenten, maar ook
gebruiksvoorwerpen van voorouders. Zelfs zitten er doosjes bij met haartjes van
toen Tommy en Pieter voor het eerst naar de kapper gingen. Of een horloge dat van
mijn moeder is geweest en de zilveren tabaksdoos met een zonnetje erin
gegraveerd op de deksel, van mijn opa Jan van Son, die in 1873 werd geboren. Ik
heb al heel veel in een digitale kaartenbak zitten.
Onderzoek gaat ook
gewoon door. Ik ben nu met een medewerker van het Centraal Bureau Genealogie in
contact over het familiewapen dat mijn familie mag voeren. Je weet dat ik niet
van aannames houd bij mijn onderzoek, dus wil ik proberen zekerheid te krijgen.
Er zijn diverse Wapens van Van Son, maar wellicht kan ook een wapen van Bac of
Van Broechoven worden gebruikt. Mijn stamreeks gaat immers rechtstreeks in de
mannelijke lijn via Henricus van Broechoven naar Walterus Bac van Baescot en
naar de ministeriaal Walterus[van Olen]. Ik ga nu snel weer door. Hoop niet,
dat je dat erg vindt.
(Bron: familiearchief
f. van Son; CBG; genealogie-van-zon.nl; wapenboek Willem Jacobsz. 1565;
wazamar.org/familiewapens—in-de-nederlanden/).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten