Afgelopen weekend kwamen Emma en haar
zus Renée een nachtje logeren. Papa en mama gingen een keertje samen uit eten
en de dames vonden het leuk om bij oma en opa te zijn. Er moest dus om te
beginnen iets gegeten worden vrijdagavond, dat feestelijk is voor de meiden.
José had een prima idee “van de plaat”. Zelf stukjes vlees braden,
ui-ringetjes, paprika en ander lekkers op de gloeiend hete plaat. Het was een
feest en nog lekker ook. Verder is zo’n avondje logeren vooral met de
mobieltjes spelen en Emma wilde alvast wel op de vensterbank aan
carnavalsdans-voorbereiding doen. Ze kan de liedjes van begin tot eind
meezingen. Een echt carnavalsbeest dus, onze oudste kleindochter.
Zaterdagochtend was het toevallig open
dag op het Dongemond college, de school waarop ik les heb gegeven. Even een
kijkje nemen met de meiden en José. Dat vonden ze wel leuk. Voor mij weer een
bezoekje, waarop ik merkte dat de ‘oude garde’ van bekenden zo langzamerhand
steeds kleiner wordt. Tegen de middag werden ze weer opgehaald door Bram en
Inge. José had nog wat voetbalplaatjes voor Youri. Zijn boek is nu vol.
De week begon maandagochtend met de
traditionele fysiotherapie. Elke maandag sinds 2012. Woensdag staat de volgende
op het programma.
Dinsdag stond de kapper op het
programma. Gezellig met het busje naar Oisterwijk en ’s middags met de echte
taxi terug. Leuk hoor die Valys. Terug uit Oisterwijk via Diessen, Gilze en
Oosterhout weer naar Raamsdonksveer. Een ritje van half een tot vijf voor twee.
Zo zie je nog eens wat. Voordeel is, dat José en ik er nu weer toonbaar
uitzien.
Dinsdagavond is José naar de
schildersclub geweest en ik had een vergadering van de Ronde Tafel over
toegankelijkheid en over de beroemde trompetverbinding van het Platform
Raamsdonk.
Woensdag naar de fysio en daarna
artikelen schrijven over de onderwerpen van de ‘ronde tafel’ voor het
Langstraatje. Uiteraard zoals elke middag een blokje lopen rondom het huis,
zo’n 300 meter om in beweging te blijven. Wie weet houdt die steeds weer
opkomende spierverkramping het dan ooit eens voor gezien. Ik stap immers ook
elke avond voor ik in bed stap nog even op de hometrainer om het allemaal
soepel te maken en te houden.
Woensdagavond AZ-NAC gekeken,
kwartfinale voor de KNVB-beker. Kijk zo kan je met NOAD snel en goed
voetballend, AZ de toegang tot de halve bekerfinale blokkeren. Ik heb genoten,
als viel bij ons in Raasdonksveer zo’n minuut of tien voor het einde de electriciteit
uit. Donderdag de hele dag oppassen op onze
boef Sem. Cas moest naar school gebracht worden en ook weer gehaald deze keer.
Vrijdag heb ik de artikelen geupload naar de drukkerij en tussen de bedrijven
door ook nog wat aan stamboomonderzoek gedaan. Vrijdagavond was het weer raak.
Meike en Ronald gingen uit eten en natuurlijk wilden Anouk en Youri wel naar
oma en opa. Weer iets eten wat door de kleinkinderen als verrassing wordt
ervaren. Het werd dit keer -verrassend- weer ‘de plaat’. Anouk en Youri hebben
heerlijk zitten smullen. José had prima gezorgd en mocht na afloop even
genieten van haar zelf gezette kopje koffie. Toen brachten wij de kinderen weer
naar huis. Ze bleven niet slapen, maar Youri kon amper zijn ogen open houden en
sliep al bij ons op de bank. Eenmaal bij hen thuis kwamen papa en mama
eigenlijk best al vroeger terug dan we gedacht hadden. Na nog een glas fris
voor mij en voor José een wijntje, gingen wij ook weer naar huis. Eigenlijk
niet zo gek, dat we zo af en toe ’s avonds moe zijn. Zeg maar eens dat wij het
niet druk hebben. Maar het is wel gezellig.
(Bron: familiearchief f.van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten