Voluit Robyn Jasmijn !

Op woensdag 7 augustus 2013 om vijf voor acht ’s avonds, dus net op tijd voor het Journaal, werd zij thuis in Oosterhout geboren. Ons zesde kleinkind. Het werd een dochter en zij kreeg van papa Pieter en mama Tara de welluidende namen Robyn Jasmijn mee. Meteen werd ze door velen uiteraard Robijn genoemd. Lezen is voor veel mensen ook niet het sterkste punt. Je spreekt het uit als Robin. Je zegt toch ook geen sijnteese tegen synthese of sijmbool tegen symbool! Goed. Verder over Robyn.
Robyn woog bij de geboorte 3540 gram en had lang zwart haar en ze was een halve meter lang. Iedereen blij natuurlijk. De twee broers Daan en Joël voorop! De broertjes waren dol op hun kleine zusje en zodra die dat zelf in de gaten had, volgde zij hen met haar oogjes en toen ze lachen kon, deed ze dat zodra ze haar broertjes zag. Ons gezin werd steeds maar verder uitgebreid.
Oma en Opa mochten natuurlijk ook in het begin van haar leven al een keertje op haar passen. Gek toch, dat –elke keer als je weer een kleinkind in je armen houdt-, steeds dat onverklaarbare gevoel van bescherming en warmte over je heen komt. Dat is in elk geval bij mij zo. En Oma José? Die kon weer al haar liefde en zorg geven aan weer een kleinkind. Ik vind het niet zo vreemd dat al onze kleinkinderen graag naar oma gaan. Of het nu voor een dagje oppassen is of voor logeren. Nooit is het Oma te veel moeite om het de kleintjes naar hun zin te maken, zoals ze al deed bij onze kinderen.
Op 27 april 2014 kon Robyn zelfstandig gaan staan. Toen begon de “ellende”. Al snel liep ze met haar kleine dribbelpasjes de hele kamer door en niets was meer veilig voor onze boef!
(Bron: familiearchief f.van son: geboortekaartje Robyn, baby en kinderfoto’s, Robyn en Joël en Robin met Omi.)