Een slabbetje voor Oma en Opa….

Eind 2012 kwamen Pieter en zijn vriendin Tara bij ons op visite. Ik ken mijn zoon Pieter als geen ander en aan zijn blik kon ik al zien dat hij iets in zijn schild voerde. 
En ja hoor. We kregen van Tara en hem een slabbetje. We zouden weer Oma en Opa worden. 
Een kind van onze zoon en Tara. Dat zou dus een Van Sonnetje worden. Niet dat het iets uitmaakt, maar ik vond het speciaal. De vorige kleinkinderen hadden immers elk een vader die onze naam niet droeg, dus die gaan onder een andere naam door het leven. Maar het blijven natuurlijk wel onze kleinkinderen. Ik zou niet anders willen.
Weer begon ook voor ons een tijd van wachten. Op 28 mei 2013 kreeg dat wachten een feestelijk tintje. We werden uitgenodigd om samen het geregistreerd partnerschap te vieren. Tara en Pieter hadden –met een kleintje op komst- besloten om hun relatie officieel te maken. Wij mochten nadat de ambtenaar van de burgerlijke stand hen had toegesproken, tekenen als getuigen, net als de moeder van Tara. Tara heette sindsdien ook op eigen verzoek officieel Van Son- De Bruijn.
Echte trouwpartijen, zoals die vroeger bestonden, zijn langzaam maar zeker vervangen door de geregistreerde partnerschappen en dergelijke. Een stuk minder prijzig maar voor ons  net zo waardevol. Eén van onze kinderen heeft tot nu toe besloten om ‘ouderwets’ te trouwen. De bruiloft van Meike en Ronald is in de wekelijkse berichten op mijn blog al de revue gepasseerd. 
Hoe dan ook; op die 28e mei gingen we naar een terrasje en later nog mee naar de woning van Pieter en Tara. Enkele weken later boden wij allemaal aan het ‘jonge stel’ en hun zonen een surprise-party aan. In de tuin van Inge en Bram regelden we voor Pieter en Tara dat feest. Ze hadden echt geen idee, toen ze thuis werden opgehaald en –uiteraard via een omweg en geblinddoekt – naar de achtertuin in Made werden gebracht. Iedereen wachtte hen daar op en hield zich doodstil. Daarna ontspon zich een barbecuefeest, dat we ‘de jonggehuwden’ aanboden. Het werd erg gezellig. Uiteraard maakten we van die feestelijke dag ook wat foto’s die ook weer werden opgeborgen in ons uitgebreide familiearchief. Van de officiële gelegenheid wil ik jullie nog even laten genieten. 
En wij….. wij waren nog steeds in blijde verwachting van ons nieuwe kleinkind, net als Pieter en Tara uiteraard uitkeken naar de dag waarop hun kindje zou worden geboren. Onze nieuwe kleindochter zou nog enkele maanden op zich laten wachten.
(bron: familiearchief f.van son; geregistreerd partnerschap Pieter en Tara, foto Pieter en Tara met de beide zonen).