Ja hoor, het komt steeds dichterbij. Ik heb het over de zoon van Pieter en Tara. Ze is ‘uitgerekend’ in de derde week van november. Het wordt dus zo langzamerhand spannender. Gelukkig gaat alles erg goed. Ik kreeg weer een mooie foto van een echo die van de nieuwe Van Son werd gemaakt. Eigenlijk kan ik niet wachten, tot ik onze tweede mannelijke Van Son in mijn armen kan houden. Ja. Ons kleinkind-in-wording is op dit moment al het belangrijkste. Sven, onze andere jonge kleinzoon, draaide zich op 24 september zelf om. Ook voor Tommy en Nienke dus een mijlpaal. Het leven gaat gewoon zijn gang.
Zeventig
En dan moet de echte viering van mijn zeventigste verjaardag nog komen. Dat gedoe van anderhalve meter en mondkapjes is gelukkig achter de rug, al moeten we wel nog- als we 13 zijn of ouder- onze qr-code laten controleren, of op een andere wijze duidelijk maken, dat we geen corona hebben. Het weer dreigt niet direct mee te werken zondag. Toch gaan we actief bezig zijn en natuurlijk is er ook volop aandacht voor de inwendige mens. Het belangrijkste is, dat iedereen die dat graag wil uit ons omvangrijke gezin aanwezig is. José en ik en onze kinderen en kleinkinderen. Ik hoop dat ze zich warm aankleden, als ik zo de weersvoorspellingen eens bekijk. Natuurlijk is er gelukkig een plan B. Jammer dat het dan binnen moet gebeuren in Wagenberg bij Polderevents. Als het maar gezellig is.
Boek
Het manuscript voor mijn boek over de geschiedenis van onze voorouders heeft even op de plank gelegen. Was het een beetje weer, dan gingen we immers met fiets en scootmobiel erop uit. Nu even niet, want mijn scootcabrio moet gerepareerd worden. Weer een aanhoudende schrille pieptoon tijdens het rijden. Bij iets regenachtiger weer, of meer wind, waren er gelukkig altijd wel gezellige overdekte ritjes voor José en mij. Zoals deze week naar het buitengebied van Zundert en Achtmaal en een stukje België en langs de huizen, waarin we in Oosterhout woonden in het begin van ons huwelijk. De Palestrinalaan, gelukkig staan die mooie flats er nog, en langs de Vreeburg waar we in een hoekhuis met garage woonden. Wat is er veel veranderd sindsdien. We reden zelfs ook nog langs de Ginnekenweg, waar ik in Breda de eerste jaren van mijn leven woonde en wij een groenten en fruitwinkeltje hadden. Nu het slechtere weer eraan komt, gaan we binnenkort Janny uitnodigen uit Klundert. Zij was, zoals je weet als je deze blog volgt, was zij het overbuurmeisje dat met mij ging wandelen en kwam spelen. Ze woont nu in Klundert. We waren al een keertje bij haar thuis en ik ben toen met haar op de foto gegaan. Weerzien na bijna zeventig jaar dus.
Volle agenda
Er staat nog meer op de agenda. Ineke en Giem uitnodigen. José kent haar van de schilderclub. Ook dat wordt hoog tijd. Vorige keer bij hen was het erg gezellig. Onze agenda staat inderdaad vol. Gek, want als je met pensioen bent, dan wordt alles toch veel rustiger…. Nou, vergeet het maar. En dan is er altijd nog mijn werk voor weekblad De Langstraat. Ik volg het doen en laten van de politiek en het gemeentebestuur op de voet. Niet dat ik echt verslagen maak. Daar zijn notulen voor. Ik behandel de loop van de vergaderingen en volg de besluitvorming. Waar ik dat nodig of belangrijk vind, leg ik uit, geef achtergronden en soms commentaar, al durf ik dat soms ook voor de duidelijkheid wel in mijn artikelen te doen. Binnenkort kan mijn manuscript voor het familieboek weer van de plank. Ik ben nu bezig met de ‘Codex Laureshamensis’, opgesteld door monniken van de Abdij van Lorsch tussen 1170 en 1195. Dat document van 460 bladzijden is een afschrift van 9e-eeuwse, dus veel oudere documenten en bevat een inventaris van de bezittingen van deze abdij. Ook hier is checken nodig. In het document wordt een groot aantal geografische namen, waaronder plaatsnamen, voor het eerst schriftelijk vermeld. Bij voorbeeld plaatsen in het huidige Land van Heusden en Altena. Maar ik let op, want het kwam de abdij wel goed uit, als bepaalde gebieden als hun eigendom werden vermeld. Checken dus.
Herfst
In herfst en zeker in de wintermaanden is elke dag fietsen of met de scootmobiel weg, even ijskastwerk. Maar denk maar niet dat José en ik achter de geraniums kruipen. José heeft niet zo veel met die bloemen en heeft genoeg te doen en ook ik heb meer dan voldoende hobbies. Zeker als we elke week nog voor kleintjes mogen zorgen. En straks komt er weer een bij. Oma José kan haar borst weer nat maken. En ho ja, mocht je het missen, ik vind het niet nodig om mijn blog nu ter vervuilen met het circus rondom het doorgaan, van het een half jaar geleden gevallen kabinet, na handenvol fouten, feilen, oneerlijkheden en geen actieve herinneringen. Rutte, veel plezier met je Haagse politieke kleuterschool.
Agenda
Vanochtend naar voetballende Youri gaan kijken en nagenieten van eindelijk een met passie spelend NAC.. de eerste Parijs-Roubaix voor dames en daarna zien we wel.
(Bron: familiearchief f.van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten