Door het dolle heen......

Ja hoor. Zondag is het zo ver. Dan komt de Sint met zijn Zwarte Pieten aan in Raamsdonksveer. Dat betkent dat onze kleintjes zo langzamerhand drukker worden. Het is dan ook oh zo spannend dat de Sint en zijn Zwarte Knechten weer in het land komen. Geen hekken en toegangspoortjes, al staan ze er wel op de Bergse brug. Dat was tot nu toe een prachtig plekje om de Sint al van verre te kunnen zien aankomen. Nu mag er niemand staan. Wat de brug over de Merwede bij Gorkun kan, dat kunnen wij ook. Een grote hoeveelheid mensen zou misschien een gevaarlijke situatie opleveren. Want onze brug blijkt ook niet helemaal meer in orde. Dat betekent dat oma en Oma José, de mama’s en de papa’s en Cas, Youri, Robyn en Anouk wat vroeger dan normaal van de partij moetgen zijn bij de passantenhaven om een goed plekje te veroveren. Emma en René blijven in Made. Om te kijken of de Sint daar ook aankomt. Je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen, niet waar?

En als de Sint er dan eenmaal is, dan wordt het nog extra spannend. Oma heeft gezorgd dat er vcoldoende kaartjes zijn om in het Dongemond college de Sint en zijn Zwarte Pieten écht te verwelkomen. Dat wordt een leuke middag. Cas zal het misschien wel prima vinden; Youri kijkt de kat uit de boom en Robyn kijkt zonder twijfel haar ogen uit. Dat alles onder het “toeziend”oog van grote nicht Anouk die ze zaak wel in de gaten houdt. De mama’s, papa’s en Oma zullen de mobiel wel in de camera-optie kant en klaar houden. Leuke foto’s en filmpjes..........

En dan komt het er weer aan. Sinds Omi er niet meer is, blijft Oma José nog over. Wie weet brengen ook de zwarte pieten en de int dit jaar weer cadeautjes bij oma voor alle lieve kleinkinderen. Ik denk het wel. Dat betekent dus een drukke, leuke tijd. En als nou die zeurpieten zich ook inhouden, dan blijft Sinterklaas met Zwarte Piet een fijn, gezellig kinderfeest zoals het altijd is geweest. Ik denk er zelf nog steeds met plezier aan terug. 

Oh ja. Ik zou het haast vergeten. Gisteren mocht ik mijn nieuwe schoenen ophalen. In recordtijd gemaakt door mijn vakman Nico Molenschot bij Voet en Zorg in Drunen. Prachtig. Nu is het wennen. Maar het voelt prima. Ik ben er erg bij mee en ook dankbaar.

(Familiearchief f.van Son: pakjesavond bij Oma José in 2015: daar wordt aan de deur geklopt; uitpakken maar;  Oma José was ooit in de jaren 70 van de vorige eeuw nog hulpsinterklaas).