Het werd
voor alle drie spelen dat het een lieve lust was. Met of zonder de
waterspeelgoedjes, dat was voor met name de heren niet zo belangrijk. Als ze
maar in het water konden zijn. Tante Elke en Oma hielden vanzelfsprekend een
oogje in het zeil. Het was ongeveer half twee, toen de vermoeidheid toesloeg.
Ik heb nog even kunnen meegenieten van het spelende en spetterende nageslacht.
Ik was die donderdag al om even na enen thuis, na mij eerste surveillance bij
het examen Engels voor de kaderleerlingen.
Anouk
was inmiddels al uit het bad gegaan en toen ik thuis kwam waren de beide
neefjes aan de beurt. Youri kwam even bij in bed op zijn vertrouwde kamertje
bij Oma. Cas ging na nog even met Anouk gespeeld te hebben, met zijn mama weer
mee naar zijn eigen huis en moest ook daar uiteraard een uurtje slapen. Spelen
is immers vermoeiend. Ze hebben donderdag nog lekker kunnen genieten van het
zonnetje.
Het is vrijdagmiddag
nu ik dit weekendbericht schrijf. Je weet wel, die dag waarover de weerprofeten
spraken van duidelijk mindere temperaturen en minder zonnig. Oh…..Vandaar dat
onze tuindeur nog wagenwijd open staat en het zonnescherm naar beneden en de
gordijnen dicht. Als er dan duidelijk een weersverandering op komst is, dan zal
dat wel voor vrijdagavond op zijn vroegst zijn, zo denk ik nu. Goed
voetbalweer? Als jullie dit lezen, dan zijn de uitslagen van de eerste nacompetitiewedstrijden
al bekend. Ik hoop dat ook die –evenals de kleinkinderen- mij een prettig
weekend bezorgen. Ik wens het jou in elk geval ook! Een weekend waarop komende
maandag eindelijk onze oudste dochter Emma een nachtje bij oma en opa komt
logeren. In haar eentje. Dat wordt zonder twijfel gezellig. Ik hoop dan ook
onderhand van mijn verkoudheid en hoesten af te zijn. Het heeft nou eigenlijk
lang genoeg geduurd…….
(Bron:
familiearchief f.van son: Youri, Cas en Anouk in het zwembad bij oma, 2016).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten