Zaterdag heb ik er echt geen tijd voor. Heb dan belangrijke zaken. Daarom nu al mijn weekbericht. Ik ben deze week bezig geweest om een deel van ons archief door te nemen. Eigenlijk mag het die naam niet hebben, maar het bevat een schat aan informatie en herinneringen. Het ging dit keer om vier grote dozen, die José voor mij van zolder haalde. Boordevol foto’s, fotoboekjes en tekeningen van toen onze kinderen nog klein waren. Prachtig, in een woord. Foto’s van onze vakanties op de Schatberg, in Bourgondië, Tsjechië en op Rhodos en Lanzarote, jaren geleden inmiddels. Foto’s van Kroatië maar ook foto’s van alle mogelijke speciale dingen of bijzonder data van kinderen en kleinkinderen en van andere familiedingen.
De Boerderij
Er was ook een prachtig boekje bij met foto’s van de door José eigenhandig opgezette peuterspeelzaal ‘De Boerderij’, die zij jarenlang zelf subsidieloos runde mét vaste krachten en stagiairs runde in en om de boerderij van Jan en An Verhoeven op Kerkhoven. Kom daar anno 2023 nog maar eens om…. Honderden kinderen uit Oisterwijk en omgeving zijn bij José aan het spelen geweest. Ze heeft alle benodigde papieren en begon gewoon, zonder subsidie en andere vervelende tijdrovende dingen. Maar met een eigen administratie en, -bij voorbeeld met sinterklaas-, met een leuk dingetje en boekje met liedjes voor de kinderen en tekeningen of knutselwerkjes op moeder- en vaderdag. Uiteraard was in de peuterspeelzaal alles dik in orde. Met bijbehorend goedgekeurd peutersanitair, slaapruimte voor de allerkleinsten en speelruimte en een heerlijke omheinde ‘buitenboel’, waar de kinderen naar hartenlust konden spelen, als het weer het toeliet. Ik denk er met plezier en zeker ook met trots voor wat José zelf voor mekaar bracht, aan terug.
Leuk
Uiteraard zaten in die 4 dozen ook kinderfoto’s van onze kinderen en kleinkinderen. Een greep? Zoals die foto toen onze oudste kleindochter Emma 1 jaar werd. Ook de kinderfoto’s die Johan van Gurp, -gevierde fotograaf van Dagblad de Stem- toen als collega voor mij maakte. Of dat clowntje dat José als brood gebakken had of een brood in de vorm van een muis. José is van alle markten thuis. Onze oudste dochter Inge wilde niet dat er in gesneden werd “dat doet toch pijn….”. Of toen ik 65 werd met op de foto de kleinkinderen Emma, Renée, Anouk en kleine Youri. We vierden de verjaardag in Plopsaland De Panne. Ik zat toen voor de zekerheid in een rolstoel bij het bezoek aan dat pretpark. De toen nog erg jonge kleinkinderen zijn nu stuk voor stuk dames geworden op Youri na natuurlijk…. Da’s nu een stoere voetbalboy.
De meeste van de foto’s zijn van soms tientallen jaren geleden, maar stuk voor stuk fantastische beelden uit het verleden. Het ontbreekt mij aan de energie en waarschijnlijk ook de tijd om ze allemaal nog te catalogiseren, zoals het een goed archivaris eigenlijk betaamt. Ik heb uiteraard nog veel meer dan die vier grote oranje dozen in een koffer en in plastic mappen en natuurlijk foto’s en oude aktes op usb-sticks en op een grote externe opslag. Allemaal producten van tientallen jaren werken aan onze familiegeschiedenis. Je snapt dat in mijn nieuwe boek, dat ik nog hoop te kunnen afronden over 15 eeuwen familiegeschiedenis, diverse foto’s van toen de revue zullen passeren. Ik heb nog zoveel ideeën en werk te doen. Het wordt vermoedelijk een tweekamp van mijn karakter tegen mijn hartfalen. Zo oneerlijk…
Herfst
Hoezo 1 september begint de meteorologische herfst. Ik hoorde het de weerberichtgevers op tv zeggen. Dat is pas sinds een paar jaar bedacht, denk ik dan. Wij leerden dat het op 21 september herfst wordt. En dat klopte ook dit jaar: regen, somber weer, waaien. Echt herfstweer stelde mijn fysiotherapeut donderdagochtend.
Pillen
Elke woensdagochtend maak ik mijn pillendoosje voor de week die vanaf dan volgt, klaar. Zestien stuks inmiddels per dag en dat is steeds weer een precies werkje. José zet de voorraaddozen klaar op tafel en ik druk pil voor pil uit de strips. ‘Apotheek ’t Veer’ zorgt ervoor dat de voorraad precies op tijd wordt aangevuld en overlegt met mij als er iets aan de soort of zwaarte van pillen verandert. Dat is voor mij een zeker gevoel.
Nou, ik laat het hierbij voor deze week, als je het goed vindt. Ik heb nog zo veel te doen!
(Bron: familiearchief f. van Son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten