De Herfstvakantie is achter de rug. Geen oppaskleinkinderen deze week. Dat betekende voor mij, dat ik behoorlijk heb kunnen werken in ons familieboek ‘Poort naar het verleden’, met als ondertitel ‘een wandeling langs vijftien eeuwen voorouderfamilie’. Het heeft heel wat veten in de aarde, voordat het boek van de pers rolt. Maar ik ben deze week best flink opgeschoten. Het wordt een serie van meerdere boeken in A5 formaat, want er is erg veel te vertellen. Natuurlijk met veel passende kleuren en zwart-wit illustraties. Ik moet nog wel even geduld oefenen, want het moet een degelijk werk worden. De informatie is er nu zo goed als en de afwerking is begonnen.
26 oktober
De datum van 26 oktober blijft in mijn herinnering gegrift. Op die dag in 1917 werd mijn vader geboren. Dit jaar was het precies vijftig jaar geleden, dat hij op 4 februari plotseling stierf. Ze zeggen wel eens, dat zo’n verlies slijt, maar ik denk daar anders over. Op beide data, elk jaar weer, sta ik stil bij dat verlies. Ik was nog net geen 21 toen hij stierf. Dan kan je eigenlijk je vader nog niet missen, heb ik gemerkt en merk ik nog. Ik zet bij dit bericht een foto van een deel van zijn persoonsbewijs uit 1942 en een elftalfoto van NAC 2. Hij staat tweede van links.
Cobra
We maakten van de vakantieweek gebruik om op vrijdag naar het Cobra museum voor moderne kunst te rijden. De is een van de lievelingsmusea van José. Het ligt in Amstelveen. Eerst naar de fysio en daarna gingen we er een dag op uit. We troffen het, want er waren vier nieuwe tentoonstellingen. Een ging over 100 jaar Corneille. Die kunstenaar werd een eeuw geleden geboren. Ook was er een tentoonstelling van kunstwerken, gemaakt door kankerpatiënten en de expositie Kosmogonie, Zinsou, een Afrikaanse kunstcollectie. Een tostie tussen de middag in het museumcafé en koffie en thee en onze dag was compleet. We zagen ook sommige werken, die we zelf mee hebben ‘aangekocht’ als deelnemers aan de vriendenloterij. Daarom konden we op vertoon van onze vipkaart gratis het museum in. Om kunst te kijken; niet vernielen zoals die milieufanaten doen, die zichzelf vastlijmen aan kunstwerken. Dat gaat nog even goed, totdat iemand zich zodanig aan die geschifte lui ergert, dat er iets gebeurt. José heeft in elk geval een fijne dag gehad en ik ook. Ze heeft best weer wat ideeën opgedaan voor kunstwerken, die in de komende periode naar eigen invulling zullen worden gemaakt. We kwamen in hartje Amstelveen op de weekmarkt terecht, op weg naar het Cobramuseum. Honderden kramen en het krioelde van de mensen. Hoezo de weekmarkt loopt achteruit….
Routine
Nu kan de routine weer worden opgepakt. Oppassen op kleinkinderen, naar de fysio en tussendoor wat werken aan onze hobbies.
(Bron: familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten