José en ik hadden er echt behoefte aan, na maanden van gezondheidsellende met bijna wekelijks wel ziekenhuisbezoek voor prikken, onderzoek of controles. Een keertje een goed bericht! Dat heb ik nu eindelijk gekregen. Voorlopig in elk geval. Donderdag moest ik voor een ct-scan van mijn longen naar het Antoniusziekenhuis Nieuwegein. Ik was daar naar verwezen vanuit Amphia, omdat ze daar nog kundiger zijn op dit gebied. In 2014 na mijn verwijzing naar Nieuwegein bleek ik namelijk ‘multipele kleine aneurysmata van de a. pulmonalis en mogelijk ook enkele veneuze verwijdingen’ te hebben,’ waarschijnlijk in het kader van het syndroom van Klippel Trenaunay Weber’. Een mond vol dus.
Bij een ct-scan in 2014, 2015 en 2017 was in vergelijking de situatie nauwelijks tot niet veranderd. De ct-scan van donderdag gaat op het eerste gezicht volgens de longarts ook geen wijzigingen. Hij wil het samen met enkele andere specialisten nog op groot scherm bekijken en mijn ‘geval’ ook in de ‘vaatgroep’ bespreken. Maar dat ene bericht gaf José en mij toch eigenlijk wel een positief gevoel. Het eerste –voor wat gezondheid betreft- in maanden, zelfs jaren.
Het enige vervelende was afgelopen donderdag, dat we er al om half negen moesten zijn. We vertrokken thuis om kwart over zeven en waren dankzij files en motregen pas om tien voor half negen in het ziekenhuis…….. Het volgende ziekenhuisbezoek staat er overigens al weer. Komende dinsdagmiddag in het Amphia om mijn icd/pacemaker te laten controleren. We zijn er vaste klant, maar dat wist je al.
Taxi
Dinsdagochtend en vrijdagmiddag was ik even taxi. Ik heb om kwart over acht Anouk naar school gebracht en vrijdag in de middag gehaald. Te ver lopen met twee krukken en een zware tas uiteraard. Dat het niet helemaal koek en ei was na haar val, bleek woensdag bij de huisarts. Ze heeft een scheurtje in haar enkelkapsel. Dat kosten een aantal weken. Hopelijk heelt het snel.
Even eruit
Na het dagen binnen zitten, gingen we er woensdag even op uit. Op een bankje lekker in het zonnetje genoten van de natuur en de rust. Die had ik nodig in verband met de spanningen onder meer rond het onderzoek in Nieuwegein. Dat alles na een leuk ritje in het rivierengebied. Dat is altijd de moeite waard. Er is daar geen sprake van het jachtige gedoe in de Randstad en grote steden.
Familieonderzoek
Ik heb deze week een paar uur achter de laptop kunnen zitten. Deze keer werken aan mijn familieboek. De afwerkingsfase. Heerlijk om weer met een van mijn hobby’s bezig te kunnen zijn.
Genieten
Dinsdag tussen de middag zorgden we weer voor Sem en Cas en Kleinzoon Luuk kwam vrijdag, omdat hij op zijn vaste donderdag deze week niet kon komen natuurlijk. Hij is gek op zin opa en oma en wij op hem. Vandaag mogen we een paar uurtjes op Youri passen. We blijven lekker bezig zo.
(Bron: familiearchief f. van son)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten