Ja inderdaad. Donderdag begonnen we weer opnieuw. We konden voor het eerst een dagje op onze Luuk passen. Onze jongste kleinzoon Luuk werd ’s morgens door papa Pieter gebracht en ’s middags door mama Tara en papa weer opgehaald. Zo hebben we inmiddels al op veel van onze kleinkinderen mogen oppassen in de afgelopen jaren. En net of er niks veranderd was, ging oma José weer aan de slag, nu met haar jongste kleinkind. Schone luiers, eten geven, - en ik natuurlijk ook- , een stukje rijden met de kinderwagen om een boodschap en wat heen en weer duwen van de wagen om hem in slaap te wiegen. Het was heerlijk, weer een van onze kleintjes te mogen verzorgen. Hij komt niet elke week, maar toch regelmatig genoeg. Hij kent zijn oma en opa al meteen goed, want hij is al meer geweest met zijn ouders en zus Robyn en een keer was er ook zijn grotere broer Daan bij. Dat betekende dus, dat hij al meteen lachend reageerde op de geluiden van oma en volop rondkeek in welke omgeving hij nu weer terecht was gekomen. Een drukke dag natuurlijk, maar dat regelen we samen wel. Ik wil je enkele foto’s natuurlijk niet onthouden. Mama en papa haalden hem aan het eind van de middag weer op. Hij kwam tevreden en bleef dat, totdat hij weer wegging. Heerlijk en mooi manneke!
Sem
Vrijdag was het weer raak. Toen kwam Sem. Onze rasechte boef. “Ik heb tranen oma”, zo liet hij weten en op de vraag waarom: “ik heb honger van een ijsje”. Dat moest hij dan maar aan opa vragen. Dus toog hij met gebogen hoofdje naar mij en toen ik vroeg “wat is er jongen’, liet hij ook mij weten dat hij tranen had en wreef in zijn oogjes. “Mag ik een ijsje”. Ik: ”Als je de tranen droogt”. Dat deed hij meteen en rende weer naar de keuken naar oma. Het blijft lachen. Ook toen hij meer dan een uur met de gekleurde speelklei bezig was. “rolle rolle rolle”. Een hele fijne ochtend was het.
Rijbewijs
Even tussendoor, ik krijg een nieuw rijbewijs na mijn icd. Dinsdag kan ik het ophalen. Weer mobiel dan. Prettig voor José en voor mij. Ik voel me nog altijd niet de oude, maar werk er hard aan om dat binnen afzienbare tijd wel weer te worden. Met hulp van José gaat dat zeker lukken.
Onderzoek
Wat het familieonderzoek betreft: ik heb weer een bladzijde of tien in mijn boek van concept tot definitief gemaakt; bronnen gecontroleerd en dergelijke. Het manuscript vordert nu weer gestaag. Ik neem nu bijna elke dag weer even een stukje onder handen. Goed werk heeft tijd nodig heb ik al meer gezegd. Maar het familieboek gaat er komen. Geduld.
(Familiearchief f. van son).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten